Owned By The CEO (BL)

Chapter 36

Jiro's Pov

Nandito ako sa favorite restaurant namin ni Abby malayo to sa City, Province kasi kaya gusto namin dito dahil sa magandang tanawin

"Sino naman kaya yung taong yun"rinig kong tanong ng pamilyar na boses kaya tumayo ako saka hinarap sya"K-kuya"usal nya naman kaya ngumiti ako, I thought she don't want to call me that

"Abby"tawag ko rito akmang yayakapin ko sya ay bigla syang lumayo"as expected, have a seat"alok ko rito

"So ikaw ang nag patawag sakin?"may bahid nang pag kairita nyang tanong ngumiti ulit ako rito"No I'll leave"usal nya pa

"No please, Abby, let me speak with you"pigil ko dito"for-for the last"dagdag kopa humarap naman sya sakin

"What do you need?, ano guguluhin mo nanaman kami?"tanong nya pa

"Have a seat first"sagot kolang, wala na syang nagawa kundi ang umupo"I just want to gave you this"kapag ko ng papers nang lahat ng pag mamay-ari ko

"What's this?"tanong naman nya ngumiti ulit ako at umupo na parang babae

"I'll gave you everything that I owned, the company, my houses, cars, and... Your favorite Bisicle, yung dream car mo... Nasa white House, the house in new York sayo narin, yung lupa ko sa Mindanao sainyo na ni Xion as wedding gift, yung bahay ko sa Korea sa anak nyo na yon yung~"

"What are you saying?, ano toh? Suhol dahil sa kasalanan mo"salubong na kilay nyang tanong mapait naman akong ngumiti don

"No, not like that, I gave you all that because you deserve it, alam ko hindi moko mapapatawad sa nagawa ko, inaamin kona yung pag kakamaling yun, and I'm still hoping na mapapatawad mo parin ako, gusto ko mag ingat ka, kayong pamilya, masaya akong nakikita kayong masaya kahit wala ako, thank you at naging kapatid kita, Abby, basta lagi mong tatandaan mahal na mahal kita"mahabang sagot ko rito at nag pilit ng ngiti

"Ano bang pinag sasabi mo?!, sa tono nang pananalita mo namamaalam kana, oo galit ako sayo pero wag ganito, kapatid parin kita ok, hindi koto tatanggapin, kung gusto mong mapatawad kita bumawi ka hindi yung ganito!"may bahid nang galit nyang sabi pero mahahalata yung lungkot sa boses nya"ayoko, kuya"usal nya nalang at tumulo na ang luha ngumiti naman ako don

"I can't, Abby, I gave you all that, because I can't keep it, pinaayos kona sa abugado ko yan naipasa na lahat sa pangalan mo, at hindi kona binabawi ang kung anong ibinigay ko"sagot ko rito, dahilan para mapahagulgol sya

"No!!, huhuhuhu, hindi ayoko, g-gusto mo bang magalit sayo si-si Anthony ha?!"iyak nito lumapit naman ako don saka sya niyakap

"Shhh.. I know he's happy now, I don't need to be worried about him"ngiti ko paring sagot rito kahit na may sakit yon sakin

"No!!, please kuya wag kang ganyan, huhuhuhu, ikaw nalang ang kuya ko, please"pakiusap nito dahilan para mapahigpit ang yakap ko sa kanya

"Shh Xion still there for you, besides you both have baby, masaya na akong masaya ka"sagot kolang rito at humiwalay na sa kanya

"S-san kaba pupunta, bakit kung makapag paalam ka ganyan"hikbi nyang tanong ngumiti naman ako dito

"Where mom live"matamis na ngiti kong sagot rito dahilan para matigilan sya"Let's go, I'll bring you home, baka nag aalala na sayo ang mag ama mo"aya kona at hinila na sya papunta sa parking lot

Hanggang maka dating kami sa bahay nila ay tahimik lang sya at walang kibo maganda nayan hindi na sya mag tatanong"I'm going to leave, take care"ngiti ko pang paalam at ganon parin sya tulala kaya umalis na ako at dumiretso sa opisina nila Anthony.

Nang maka dating ay saktong naka salubong ko yung Nathan"Excuse"tawag pansin ko ron kaya taka syang lumingon sakin

"Yes po sir?, may kailangan po kayo"tanong naman nya sa mahinhin na salita