Bölüm 2

0 0 0
                                    

"𝐄𝐦𝐢𝐧𝐢𝐦𝐤𝐢 𝗼̈𝐧𝐞𝐦𝐥𝐢 𝐨𝐥𝐚𝐧 𝐤𝐚𝐫𝐚𝐧𝐥𝛊𝐤,𝐯𝐞𝐲𝐚 𝐮𝐦𝐮𝐭𝐬𝐮𝐳𝐥𝐮𝐤 𝐝𝐞𝐠̆𝐢𝐥𝐝𝐢𝐫.𝐎̈𝐧𝐞𝐦𝐥𝐢 𝐨𝐥𝐚𝐧 𝐤𝐚𝐫𝐚𝐧𝐥𝛊𝐤𝐭𝐚𝐤𝐢 𝛊𝐬̧𝛊𝐠̆𝛊 𝐛𝐮𝐥𝐮𝐩 𝐨 𝐤𝐚𝐫𝐚𝐧𝐥𝛊𝐠̆𝛊 𝐭𝐚𝐦𝐚𝐦𝐞𝐧 𝐚𝐲𝐝𝛊𝐧𝐥𝛊𝐤 𝐲𝐚𝐩𝐦𝐚𝐤𝐭𝛊𝐫..."

ᴇ ᴋ ɪ ɴ'ᴅ ᴇ ɴ

Odamın balkonunda oturmuş kitap okuyordum.Birden refakatçim olan kel adam geldi ve "Hakan Bey sizi salonda bekliyor,3 dakika içinde orada olmanızı emretti."Onaylayıp üstüme salaş beyaz bir tişört,altıma bol siyah pantolonumu giydim.

"Geldinmi Ekin Altan?"bu sorusuna dayanamayıp göz devirdim."9 numara miyop değilsen görüyorsundur,Einshtein?"
Yumruklarını sıktı ve"Sinirlerimi bozuyorsun Ekin Altan!"Muzır bir şekilde sırıttım."E bir zahmet bozulsun,resmen beyninin olup olmadığını sorguluyoru-.." derken sözümü kesti."İyiliğin için kes sesini!"

Bu mafya adamdan çok korkuyordum ama dilimi tutamayıp iç düşüncelerimi pat diye söyleyiveriyordum.Bu yüzden Hakan'ın adrenalini fazla yükseltiyordum.Boiuna demiyorlar,"Bazen susmak en iyi cevaptır," diye.Korkarak başımı salladım.

"Beni neden çağırdınız Mafya Bayım?"İç çrkip biraz sustu sonra birşeyler mırıldandı ve "Bu akşam çok önemli olan Vuran Holding'in sahibi Aslı ve Mustafa Vuran çifti ile yemeğimiz var.Fakat sen yemeğe benim özel asistanım olarak gideceksin,adın Nalan Gürsoy."

"Sakın rahatlığa önem vereyim deme ve yatağının üstüne bıraktırdığım şeyleri giy."Sorun çıkarmadan kabul ettim.Kaşarını kaldırdı vr gözlerinde tehditkar sma bir ifade oluştu."Sakın deşifre olayum deme yoks-"hemen sözünü bölüp"Biliyoruz herhalde, Mafya Bayım."diyerek sözünü kestim.𝑩𝒊𝒓𝒊 𝒃𝒆𝒏𝒊 𝒔𝒖𝒔𝒕𝒖𝒓𝒔𝒖𝒏!

Refakatçim olarak bildiğim kel adam yanıma geldi"Artık yukarı çıkın,Ekin Hanım."Ofladım"Ya ben çok merak ediyorum,neden herşeyde şu mafya bayımla konuşurken onun konuşmasına yerine sen cevap veriyorsun?"

Güldü."Ben sizi bunun gibi konularda bilgilendirmekle yetkiliyim.Hakan Beyle belirli bir konuşma süreniz var,ve bu çoktan bitti."

Mafya Hakan'ın asistanı olacağım için bedbahtlık çekerken aklıma gelen fikirle sırıttım."Bir şekilde kendimi tanıtır,deşifre edersem kurtulabilirim!"Yine karanlıkta yanan ışığı arıyordum...

Akşam;

Siyah uzun kollu elbisemi giyip Hakan'ın verdiği topuklu botu ayağıma geçirdim.Kısa ve katlı saçımın perçemlerini tel tokayla sabitledim ve çok aşağıda olmayacak şekilde şık bir topuz yapıp aşağı indim.Hakan eliyle kel refakatçimi gösterdi."O seni arabaya götürecek."onaylayıp kel adamın yanına gittim.Siyah bir arabaya bindik,yaklaşık 1,5 saat sonra orada olduk ve restoranın adına bakıp kıkırdadım."Cucumber Restaurant"

"Bir insan restoranın adını neden salatalık koyarki?" mırıldanarak Hakan'ın yanına geçtim.Kahve saçları omuzunun hizasında olan ve mavi gözleriyle sıcacık bakan kadın bana el uzattı.Nazik ve sıcak bir şekilde elini sıktım.Yanındaki adam tıpkı benim gibi yeşil gözlü olan adama ondan önce ben uzattım elimi.Tanışma faslı bittikten sonra bir masaya oturup siparişlerimizi verdik.Ben sipariş ettiklerimi iştahla yerken diğerleri bir çatal alıp sohbet ediyorlardı.Yemek yerken konuşulmayacağını öğretmemişler mübarek.

Karanlıkta Yanan IşıkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin