Küçük bir cinayet (Tek bölüm)

cinayet

Üvey babamı öldürdüm. Pişman mıyım? Hayır, değilim. Onun yaptıkları yanında hiçbir şeydi onu öldürmem. Bana taciz etmesi, aile bireylerinin hepsine şiddet uygulaması normal miydi? Değildi. Hiç kimse haketmezdi bunu. Eğer iyi bir baba olsaydı, ölmezdi. O sorunluydu. 5 yaşındaki çocugu öldürmeyi düşünecek kadar sorunluydu. Onun yüzünden bu haldeyim. onun yüzünden kaç kere intihar etmeyi denedim ama ölmesi gerek ben değildim ki? .Onun sayesinde bir psikopat olarak büyüdüm.Cesetleri, kanları sevecek kadar. Kötü insanları ve onu öldürecek kadar psikopattım. Onu nasıl öldürdüm peki? Yurtdışında okuyordum, İngiltere'de kriminoloji bölümünden mezun oldum. Çok severdim cinayetleri,sadece cinayet hakkında olan kitapları okurdum ölüm sahnelerinde gülerdim, zevk alırdım bundan cinayet vakaları izlerdim seri katiller hakkında belgeseller bazen. Arada gelirdim bu aralara tatillerde, hala devam ediyordu şiddet uygulamaya,kaç yıl oldu saymadım. Annem boşanmadı, düşündüğü söylerdi ama yapmazdı,korkuyordu.kimse yanımızds olmayacaktı. Devlet yardım etmeyecekti bize, biliyorduk bunu. Sonra gittim buralardan üniversite için. Dereceler yaptım, çok iyiydim bu meslekte.Püf noktaları iyi bilirdim.Mezun oldum sonra, bir kaç ay çalıştım, sonra bir anda annemde bir telefon aldım. Çok şiddetli kavga ettiklerini söyledi, birbirlerini öldürecek, bıçak çekecek kadar. İzin aldım işimden ve İstanbul'a geldim. Çocukluğumdan beri düşündüğüm şeyi yapacaktım, öldürecektim onu. Ve kimse anlamayacaktı. Ben yılların profesyoneliydim. Her ayrıntıları bilirdim ve çok iyi rol yapardım. İstanbul'a varmıştım sonunda, eve geldim. Planım belliydi. Birbirlerine lafla sataşıp duruyorlardı.Sabah saatleriydi. Babam işe gitmişti. Şimdi kendime cesetini saklayacak bir şey bulmalıydım. Aklımda bir yer vardı oraya gittim. Heryere baktım, ıssız bir yerdi kimse beni burada göremezdi.burada bir kömür madeni vardı içeride de kimse yoktu.Çok eskiydi,kimse buraya bakmaya ceserat edemezdi, anında yıkılırdı.Eve geçtim ardından, 1 haftalık bir iznim vardı.Hemen yapmayacaktım biraz zaman gerekliydi. Şüphe uyandırmamam gerekliydi. Araçlarını yaptım, şuanlık bir sorun yoktu. Aradan bir hafta geçmişti. Artık planı uygulama vakti. Gidiş biletimi almıştım annem de benimle gelecekti.Onlar içinde bir tatil olacaktı.Babamda izin vermişti, gitmelerine okulda yoktu zaten. Sorun değildi. Öglen vaktineydi uçak. Valizler hazırdı. Babam işe gitmişti.hazırdı herşey.Son kez onunla bir yere gitmek istediğimizi söyledim ve onu o mağaraya götürdüm.Şaşırmıştı burada ne işimiz var diye,bende tüm yaptıklarının cezasını ödeceksin dedim.Ensesine sert bir şekilde vurdum bayılmıştı ama acıyı hissedicekti,ona yaptıklarımı hissetmeliydi,bunu hakediyordu.İlk önce bıçağı karnına geçirdim,kanı akıyordu ve ben delicesine zevk alıyordum ,bıçağı içindeyken döndürdüm.kanı tamamen üstümdeydi.Acı çıglıklarını duyuyordum küfür ediyordu bana hal son nefesinde bile,bıçağı kasıklarına geçirdim,kollarına çizikler attım,kolundaki şah damarını kesmiştim.ölmüştü en son olarakta yüzüme bir çizik atıp,onu kömür ocagına attım,çok büyüktü ocak asla bulunmayacaktı cesedi.sonrasında üsüymü degiştidim ve onun telefonundan kendime mesaj attım. Kızım, bugün işim çok yoğun çok özür dilerim, havalimanına gelemediğim için,seni seviyorum dikkatin kendinize,bana varınca mesaj atmayı unutmayın diye, bende yanıt olarak sorun değil baba, sen işini hallet. Zaten tekrar geleceğim dedim.Eve doğru sürdüm arabayı, annemleri alıp gittim havalimanına, uçağa bindik eve geçene kadar saat akşam olmuştu, babamı arıyorduk ama telefonu kapalıydı. En sonunda bir Türk polise ulaştık annem ve kardeşim çok endişeliydi, gözleri dolmuştu bende üzülmüş gibi yapıyordum. Durumu anlattım polise, hemde bir yandan ağlıyordum sanki ben yapmamışım gibi.1 gün geçti aradan ama hala bir haber yoktu.Deli gibi endişeliydik en azından annem ve kardeşim. Ve Türkiye'ye geri dönmek zorunda kaldık, iş yerim beni kovmuyordu çünkü biliyorlardı bu işte en iyiydim.Polis karakoluna gittik hep birlikte. Ne biliyorsak anlattık, ve en son bana mesaj attığındaki sinyali dükkanın tarafınfaydı. Çok kötü bir haldeydim deliler gibi ağlıyordum, en sonunda hastaneye kaldırıldım sakinleştirici verdiler bana, aradan zaman geçmesine rağmen hiçbir gelişme yoktu. aradan 1.5 ay geçti.bize yalancı bir merasim düzenledik herkes çok üzgündü bende öyleydim yada öyle yapıyordum.En sonunda İngiltereye dönmek zorundaydım ailemi de yanıma aldım. Kimse benden şüphenlemedi.Ondan sonra kimseyi öldürmedim, benim hayatımı karartan insan ölmüştü, sorun ortadan kalmıştı,sonra haberde cesedi attığım yerin çöktügünü gördüm. Hiçbir şey yapamadılar, yapsalardı bile çok ölen olurdu. Kimse o riski göze almadı. Cesedi orada sonsuz kadar çürüdü.

Selam, umarım beğenilir,tüm yazım ve noktalama hataları için üzgünüm. Keyifle okumuşsunuzdur umarım