Jame's POV
That hug
Abby?...
Inalis ko yung kamay niya na nakayakap sakin. At iniwan siya don. SHE'S DEAD abby is dead
Naglakad lang ako ng naglakad. Damn this! Naalala ko tuloy siya
"Hey, sorry to interrupt you i just wanna know kung ok ka lang?" Sinundan niya pala ako
"I'm okay" i simply said. Kahit na di naman talaga
"I think you're not" Sabi niya na para bang nabasa niya yung iniisip ko
"Pano mo nalaman?" Sabi ko habang naglalakad at nakatingin sa baba
"Because... uhmm uh-I'm your number one fan" then she tap me at my back napatingin tuloy ako sakanya at nginitian niya ako
"I know everything about you" she said cheerfully "So tell me what is that super deeply reason that makes you sad?"
"I have this girl na sobrang mahal ko. At alam kong mahal din ako. Ramdam ko e. She feels me like she owns me. But then hindi naging kami. Damn! And now iniwan niya ko. At di ko na ulit siya makikita pa" hindi ko namalayan na nagkwekwento na pala ako
"So busted ka? Nababusted rin pala yung mga gwapong tulad mo noh" Nang aasar ba to? Tssh.
"No hindi pa naman, wala siyang binagay na sagot e" Tama naman ako diba? Di pa naman busted yon
"You know what? baka masyado niya lang pinapahalagahan yung friendship niyo. Sa sobra sigurong love nun sayo e halos piliin niyang maging friends nalang kayo para walang break up. Pano nalang kung nagbreak kayo sinong tatakbuhan niya? Sinong pupunas ng mga luha niya? Kaya siguro mas gusto nalang niyang maging magkaibigan kayo" tuloy tuloy niyang sabi na para bang andami niyang alam samin. Friends? Pano niya nalamang close kami?
"Number one fan moko kaya alam ko lahat yun. Ako yata yung dakilang stalker mo hihi" Oh nabasa nanaman ata niya yung iniisip ko? Cool
"Kaya ikaw smile kana! Kung nasan man siya ngayon for sure ma sa-sad din yon pag nalaman niyang sad ka" Napa smile tuloy ako pero konti lang
"By the way kanina pa tayo naguusap dito and still dont know your name" Stalker girl nalang ata tawagin ko sayo e haha
"Step" mabilis niyang sagot
"Hmmm 'Step' That's cute" Di ako masyadong familiar sakanya pero i think siguro maagan tong kasama
---
Ia's POV
Nasa canteen ako ngayon tapos na kasi yung classes ko and now i'm just here waiting dun sa dalawang yon. Ang tagal ah
Iniwan ko muna yung bag ko dun sa table to had a chance na makabili ng food. Nakakagutom pala yung maghintay kaya i end up to this
Searching food...
Searching...
Hmmm that's it! Banana cake! Wahh isa nalang baka mabitin ako dun. But its ok gutom na talaga ako soooo...
"Yung babanana cake po ate" kaso may sumabay din sa pag kasabi ko nun "Banana cake plss" laudimir said then he smiled at me. Yung ngiting nakakaloko. Wag ka ngang gumanyan di porke member ka din ng DU e pwede kanang mag pacute kahit kanino. Che! "Ate ako nauna" sabi ko sabay kuha nung banana cake na inaabot nung nagtitinda. Then I immediately search my money to pay for
Wait yung walet ko pala nasabag huhu "Ate wag na pala. Oh eto sayo na" sabay abot ko kay laud. Huhu bye Banana cake. Then i walked out
I go back na to the place na i used to tambay. But a few minutes later. Umupo sa tabi ko si laud
"Oh here. Binili ko talaga to para sayo" Sabay offer niya nung banana cake. Huh??
---
Author's Note: Not short update ngayon dahil nasa mood ako. Problem free todaaay yey. Narinig lahat yung prayers ko. Now i can back to normal na. And to that guy thankyou for letting me go. Iba talaga pag nag pray ka. Must try and do it everyday.
