Czy to naprawdę miłość?... [remake]

Pierwsze kroki... (2)

     Minęły miesiące od chwili, kiedy Kamil wyznał Mateuszowi swoje uczucia. Choć nie było łatwo, postanowił skupić się na tym, co mieli wspólnego, zamiast na tym, czego mu brakowało. Dla Kamila to była próba przemiany swoich uczuć - zmienienia swojej miłości na głębszą przyjaźń.

     Z czasem zauważył, że Mateusz stał się bardziej delikatny wobec niego. Zapytał go raz, jak się czuje, ale kiedy Kamil zapewnił, że jest już w porządku, temat został odłożony na bok. Nie chciał, aby jego uczucia wpłynęły na ich relację, więc starał się zachowywać normalnie.

     Jednak przy każdym uśmiechu, który widział na twarzy Mateusza, Kamilowi przypominało się, co kiedyś czuł. Czasami, gdy patrzył na niego, zrozumiał, że jego uczucia wciąż nie zniknęły całkowicie. Zakochał się w swoim przyjacielu zbyt mocno, by można było to po prostu wymazać. Ale starał się być silny i ukryć to przed Mateuszem.

     W międzyczasie Mateusz zaczął spędzać więcej czasu z dwoma koleżankami z klasy, Olą i Laurą. Wszyscy wiedzieli, że mają ze sobą dobry kontakt, ale nie spodziewano się, że między nimi coś się rozwinie. Jednak Kamil zauważył, że ich relacja zaczyna się zmieniać. Mateusz stawał się coraz bardziej otwarty i szczery wobec Oli i Laury, często się z nimi śmiał i spędzał czas tylko z nimi.

     To go zasmuciło, ale starał się nie zwracać na to uwagi. Nie chciał zazdrościć swojemu przyjacielowi, ale czasami nie mógł powstrzymać myśli, że to mogło być inaczej, gdyby nie to, że zakochał się w Mateuszu.

     Nagle poczuł ciepło na ramieniu. Zobaczył, że to Mateusz usiadł obok niego na ławce. "Wszystko w porządku, Kamilu? Znów wydajesz się być smutny," zapytał troskliwie.

     Kamil uśmiechnął się wymuszonym uśmiechem. "Tak, wszystko w porządku. Po prostu mam trochę myśli."

     Mateusz spojrzał mu w oczy, jakby próbując przejrzeć jego duszę. "Wiem, że ostatnio było ciężko. Chcę, żebyś wiedział, że jestem tu dla ciebie. Zawsze."

     Te proste słowa otworzyły Kamila na nowo. Zaczął zdawać sobie sprawę, że może potrzebować czasu, by w pełni zaakceptować to, co się wydarzyło. Nie musi ukrywać swoich uczuć przed Mateuszem, a przyjaciel zrozumie i go wesprze.

     "Wiem, że jesteś, Mateusz. I naprawdę to doceniam," powiedział Kamil, tym razem z prawdziwym uśmiechem. "Może czasem będę potrzebować wsparcia, ale obiecuję, że będę w porządku."

     Ich spojrzenia spotkały się i w tej chwili wiedzieli, że ich przyjaźń jest silniejsza niż wszystkie trudności, jakie im się przydarzyły. Kamil zrozumiał, że czasami miłość może być bolesna, ale mając przyjaciela jak Mateusz, poczuł, że to wszystko jest tego warte.

     Od tego momentu Kamil kontynuował swoją przemianę. Starał się być szczęśliwy dla Mateusza i cieszyć się ich przyjaźnią, niezależnie od tego, co przynosiło życie. Być może uczucie miłości do przyjaciela zawsze będzie gdzieś tam, ale teraz wiedział, że ma niezastąpioną wartość w ich przyjaźni, która nie podlegała żadnym zmianom.