Biz Çift olmalıydık

Bölüm 5 :final

Artık liseli olmuştum lisemin adı ise sağlık meslek lisesi okuldaki ilk günüm eski okuldan arkadasim olan yiğiti gördüm gittim selam verdim burda hic arkadaşım olmadı ilk gün yani eskiden olduğu gibi yalnızdım ama ben değiştim artık yalnızlık bir dert değil artık kavgacı bir tip değilim. ve ilk dersimiz başladı tanışma felan zaten ilk gun tanışma günü  hayla kaderi düşünüyordum tanışma umrumda bile değildi  zaten kimseyle arkadaş olma gibi bi niyetim yoktu ilk gün bitti eve geldim annemler sordu oğlum nasıl gecti ilk günün aynı bildiğin gibi okul hayatı aynı seyler dedim yemek yiyip yattım
2 Hafta sonra
Sube değişikliği olcaktı bugün
Yeni sınıfımda tek bir dostum oldu ismi yavuzdu baskada samimi olduğum kimse yok sınıfta fazla yok zaten samimi olmakta umrumda degil  okul hayatım lisede aynı gidiuorduyine çalışanların icindeydim ilk dönem 81.5 ile teşekkür belgesi almıştım kışın yağmur yağıyordu gittim cardakta oturuyodum birisinin geldiğini gördüm herde beni kafami kaldırdım bu kaderdi kalktım eve gittim hayır bu acılara katlancak tahammülüm yok artık ve arkamdan bi sey duydum hamza cüzdanın düşmüş dedi bendeki mutluluğu anlayamazsınız bana ilk defa seslendi kafamda cok sorular var
anlatcak cok şeyim var anlayacak kimse olmadığı için geldim eve kendimi attım koltuğa koltukta uyuya kalmışım
Ve gece rüyamda kaderi gördüm tam bisey dicektiki telfon çaldı uyandım öyle bi sövüyorum ki tamda en iyi yerinde telefon çaldı böylelikle telefonu aldım elime kaderi unutmak icin anime izlemeye başladım anime izlemek te yavuzun fikriydi. Ben defterime kalp çiziyordum bizim sınıftakiler yanlış anladı bende bi yalan uydurdum nursenayı seviyorum diye mektup felan yaz yani bu olaydan baska kurtlma yolu yoktu hala aklım o rüyadaydı ama fazla kafa yorasım yoktu  keşke su anlatacaklarımı dinlicek olsaydı yazmak zorunda kalmzadim beni dinlicek kimse yoktu düşündüğüm gibi ama karşıma beni dinlicek bir kız çıktı papatya galexsisini cok sever kendisi ve eve döndüm önümde 1 hafta tatil vardı ama 1 haftayida hasta olarak geciridim ve artık okula gitme zamanı gelmişti okulda millet bana muhatap olmuyordu burası ortaokuldan daha iyidi 3 arkadaşım var şuan ama hiç biride beni dinlemez ve ilk defa bu arkadaşlarımı gercek dost zannettim ama yanılmışım birileriyle 1 hafta gecirince kimin ne olduğu ortaya çıkıyor özellikle sinirlenince ama böyle olmak dünyanın yapısında olan seyler bu arada farkettiyseniz artık kavga etmiyorum eskisi gibi derken telefonuma mesaj geldi bu kaderdendi hamza teklifin hayla gecerlimi diyordu bende evet dedim oda bende senden hoslanmaya basladkm dedi 4 gün sonra boztepede buluşalım simdi bu 4 gün nasıl gececek sunu anlıyoruz ki gercekten bazen sabredince kazanıyorsun ve geziyodum ece geri döndüm anneme tam anlatcaktim ki  bu kız olayını ne olacagi belli olmadığı için birşey
Demedim ama anlıyorum sonunda oda beni seviyor ve buluşma günü geldi hamza taksi ile boztepeye çıktı  kaderi gördü kaderin yanına dogru yürüyordum mutluluğumu anlatamam ve tam kaderin yanina dogru giderken hizli gine araba çarptı keder bağırdı ve yanıma kostu.
Hamza: kader
Kader :konusma kendini fazla yorma
Hamza: s-e-n-i s-e-v-i-y-o-r-u-m
Ve hamza ölür bu hikaye burda sonlanır