Chapter 2: 1st and 2nd steps.

17 0 0
                                    

*Troy's POV*

Ako nga pala 'to si Troy Mendoza, siguro naman kilala niyo na 'ko no? Malamang pinakilala na ako ni Ms. Author. Tsk haha

(Hahaha syempre naman, ikaw pa. Pogi mo eh)

Nako, si Ms. Author talaga. Mamaya kana sumasa at mambola)

(K, sabi mo eh.)

Matagal ko nang sinusundan si Zandara, matagal ko nang gustong makipag kaibigan sakanyan kaso mataray. Tss

Nakita ko siyang papunta sa locker niya at hinila ko siya papuntang garden. Gusto kong makipag close. Lalakasan ko na yung loob ko. Tae ang bading. Hahaha kalalaki kong tao tas takot makipag kaibigan? Pathetic.

"Bata pa po ako!! Wag po ako!! Please po!!" Sigaw niya. Cute talaga niya. Hahaha nakapikit kase eh. Di muna kaya tignan yung napakagwapo kong mukha. Tsk

"Shhhh. Ano ka ba? Ako 'to si Troy. Hehe sorry hinila kita" sabi ko at huminga siya ng malalim. Grabe natakot ko talaga? Ha ha hay nako. 😂

"Ikaw lang pala, akala ko sino na. Pshh. bat mo pala ako hinila? Anong meron? Close tayo?" Taray talaga. Nako naman. Pano ko kaya magiging kaclose 'tong babaeng mataray na 'to. Tsss

"Sunget talaga, I have to tell you something, i think this is the right time?" Sabi kooo.... Wait?! What?! Anong sinabi ko?! 😱

"Ha? What?!!" Tanong niya. Hala!! Shete!! Narinig niya?!

"Ah, wala wala. Hehe" sagot ko.
Tae 'tong bibig ko talaga. May sariling mundo. This is the right time this is the right time pang nalalaman. Tsk -.-

"Ah, okay. So?" Sabi niya. Taray talaga. Tarayan ko nga rin. HAHA

"So? What?" Sagot ko. Haha tae ang bading. Nagtataray na din ako? Nahawa na ba ako sakanya?! Haha okay lang, sakanyan naman ako nahawa eh. Hihi

"Wow ha, hinila hila mo 'ko dito tas wala ka man lang sasabihin at sino-so'so mo 'ko diyan? Soso kita sa pader e, tsk. So, so, so? Pwede na po ba akong umalis? -.-" Pagtataray niya. Ayan, ikaw kase tinarayan mo.

"May tatanong sana ako, hehe" Sagot ko. Napataas tuloy siya ng kilay. Nakakatakot naman 'to!! Abot mars ang kilay. Talbog ka teh. Hahaha lol

"Kanina kapa po nagtatanong, hay nakoo" Then, she rolled her eyes. Taray talaga, tsk.

"Taray talaga" Sabi ko. "Wala talaga akong chance dito" pabulong kong sabe kaya hindi niya narinig.

"Ha? Ano 'yon? Ano 'yon?" Tanong niya.

"Sabi ko, ang taray mo. Makikipag kaibigan lang naman yung tao eh." Sabi ko plus paawa effect then puppy eyes.

"Makikipag kaibigan kalang pala kailangan hilain pa? Kailangan private? Sus. Sge pasalamat ka pogi ka." Sabi niya. Pogi daw ako? Oh well, totoo namna yun eh. Real talk. Hahaha

"Edi thank you, hihi" pilosopo kong sagot.

"Aba, pilosopo 'to ah." -.-, pagtataray niya nanaman.

"So? Friends? ^_^" sabi ko. Baka matarayan nanaman ako eh.

"Okay, friends ^_^" sabi niya. Yesss!! Yess!! Yes!!

Wow, friends nakami ng ....... Kaso FRIENDS lang. :(, Pero DI AKO PAPAYAG na hanggang friends lang kame. Ha ha ha ^___^

1st step?! Yes!! Tapos!!

2ndstep:
Papakita at ipaparamda ko kung gaano ko siya kamahal. Hanggang sa maging close kame at sa makalimutan niya yung ugok na ex niya.

Hanggang ngayon kase mahal niya pa rin yung ex niya. Napatunayan ko 'yon kanina nung nakita niya yung ex niya at tumulo ang luha niya.

Sayang, ang bobo ng lalaking 'yon. Ang swerte na nga niya kay Zandy eh. Sus

Kung nagpakilala kaya ako date, kami na kaya ngayon? Sguro no? Baka? Pwede? Ewan hay. Ang duwag ko kase...

Pero malay natin maging kame ngayon diba?

-----End of Troy's POv-----

*Zandara's POV*

Hayy, kailangan hilain pa?! Kelangan private?! Pero okay lang. Pogi naman eh. Hihi

Okay ang landi ko na. Hahaha, at least walang boyprennnn.

Pauwi na 'ko ngayon. At super pagod ng firstday ahh. Solid. Kauwi ko ne 'to tulog agad ako.

Para naman makapag pahinga ang aking sexy beautiful body and my brain. Hihi

At eto nga at nasa bahay na po ako. Hahaha yeahhhh

Now, paakyat na ako ng aking kwartoooooooww.

"Waaa!! I miss my bedddd!!" Sabay talon at yakap sa aking pillow.

"Zzzzzz..." At ayon, nakatulog na ako.

Pag kagising ko, kainan na. At as usual, ako lang mag isa. Laging wla sina mom and dad dito every dinner.

Because of their works. Hayy nakakamiss na sila.

Hindi ko na niyan sila makakasama every lunch and dinner. Hayyss nakakungkot. :(

I miss my parents. Work kase ng work. Tas Oc pa ako. Only child. Tssk

Bat di pa mabuntis si mom? Hahahaha

Para naman maging ate na 'ko. At hindi ako mag isa pag kumakain.

Pero baka mas mawalan sila ng time saken pag nangyari 'yon no? Hays. Ang hiraaaappp :(

------End of Zandara's POV------

Present Boyfriend or ex boyfriend?Место, где живут истории. Откройте их для себя