{{Felix}}
Bugün akşam evde yalnızlıkla baş başaydım bahçemizde bir kiraz ağacı vardı ordaki kirazlar artık tam yemeklik hale gelmişti ve yiyesim geliyordu bir tanecik koparsam birşey olmazdı bence yavaşça ayağa kalktım ve bahçeye doğru gittim ağacın önünde olan masaya çıktım ve parmak uçlarıma çıkarak kirazı almaya çalıştım biraz daha geriye çıktım ve tam kirazı alacakken bahçeye giren hyunjin'nin bağırmasıyla yere yapıştım
Hyunjin:lixiem iyi misin
Aklımdan kötü şeyler geçiyordu iki elimde 2 aylık olan karnıma gitti daha kötü düşündükçede ağlamaya başlamıştım
Felix:hyunjin bebek
Hyunjin:gel doktora gidiyoruz
Hyunjin beni kucaklamıştı hızlıca arabaya gittik hyunjin hızlı bir şekilde hastaneye doğru sürdü hastaneye geldiğimizde arabadan inerek acilden bir doktor odasına girdik ben hyunjin'nin yardımıyla sedyeye uzanmıştım karnımdaki tişörtüde sıyırarak doktor bakmaya başlamıştı
Doktor:bakalım
Hyunjin:lixiem niye yaptın böyle birşeyi?
Doktor:bebeğin kalp atışları yavaş gözüküyor
Felix:yavaş mı?durumu kötü mü?
Doktor:durumu kötü değil düzelebilir ama 2 gün boyunca sadece dinlenmeniz gerekiyor ani hareketlerde bulunmayacaksınız kendinizi yormamaya özen göstereceksiniz
Felix:tamamdır
Doktorun verdiği peçete ile karnımı sildim ve tişörtümü düzelterek doktorun odasından çıktık ve arabaya doğru gittik içimdeki korku dinmişti hyunjin eve doğru sürüyordu ben camdan dışarıyı dikizliyordum
Hyunjin:lixiem neden yaptın?
Felix:hyunjin sadece bir tane kiraz almak istedim oda sen bağrınca korktum ve yere düştüm eğer bağırmak yerine koşarak gelip beni tutabilirdin Changbin haklı sen bizi nasıl koruyacaksın?
Hyunjin:lix lütfen
Felix:hyunjin daha fazla uzatma bizi koruyamayacaksın bitti
Hyunjin:öyle olsun
Felix:eğer bir daha bana karışırsanda seni öldürürüm
Hyunjin:vah vah
Felix:hyunjin şaka değil dokunma bana
Hyunjin:tamam dokunmuyorum sende bana dokunma
Bakalım sizce bir kabus mu yoksa bir gerçek mi