"bakit nga pala nag Co commute ka?" Tanong ko habang nag mamaneho
"nako hindi naman ako anak mayaman tulad ng ibang pumapasok sa university naten....actually nakapasok lang ako dun because of scholarship eh" saad nya kaya naman nakaramdam ako ng kung anong lungkot
"g-ganon?" Tanong ko
"hmm....Simula kasi ng iwan ako ng ermats ko at sumama sa ibang lalaki ay ayun na iwan ang bakla mag isa.." saad nya ng pabiro pero.....nalungkot ako sa narinig ko
hindi pala kami nag kakalayong dalwa eh...
"e yung papa mo nasan?" Tanong ko
matagal bago sya naka sagot..
"nako hindi ko alam eh ang totoo kasi bata palang ako hindi ko na kilala ang erpats ko ang sabi lang sakin ng ermats ko ay iniwan ako kasi ayaw daw ng bakla haha " saad nya na natawa pa ng bahagya....
nalungkot ako sa narinig ko....mas grabe yung sa'yo. ...
"dyan nalang sa apartment na yan" saad nya sabay turo sa isang building na medjo hindi kagandahan pero may mga nakatira naman....
"halika tuloy ka muna sa bahay ko" saad nya.... ng maka baba kami hindi nako nag papilit pa at sumunod nalang sakanya
nang makarating kami sa second floor ay binuksan nya ang pangalawang pinto saka binuhay ang Ilaw.....
maayus at Malin is ang loob ng bahay nya wala gaanong gamit pero may iilan na pwede na para Maka pag luto at matulog sya...may lumang higaan at maliit na lamesa....
"upo ka pasensya na ah wala akong ma aalok na pagkain sa'yo...taghirap ang bakla eh di pako sumusweldo" saad nya..
"a-ayus lang" saad ko naman saka ngumiti sakanya
"zi ano na asan na yun bayad mo sa upa...yung sa tubig at kuryente nasan na zi" isang maykatabaang babae na naka salamin at medjo kulubot na ang balak
"pasensya na po aling Sonya wala pa ho talaga akong pera ngayun eh" si zigian
"nako zigian nangako ka na ngayun mo babayaran lahat yun asan na dali" galit na sigaw ng ginang
"sa isang linggo po pangako babayaran nakita ng buo" pakiusap pa ni zigian....
"mag babayad ka ngayun o lalayas ka ngayun gabi" banta ng ginang
"pasensya na po talaga aling Sonya walang wala talaga ako ngayun eh" si zigian
"nako zi mag impake kana ng gamit mo at lumayas kana" galit na sabi ng ginang
napa tayo ako at susubukan ko sa nang mag salita ng umalis ito
"pasensya kana at kailangan mo pa makita yun ah" sabi nya sakin..saka may kung anong kinuha sa cabinet nya at nag simulang mag impake
"s-san kana nya ngayun" Tanong ko
"hindi ko alam " saad nya na may bahid ng lungkot
"wala ka bang ka mag anak na pwede mong tuluyan " Tanong ko
"nako sinubukan ko na puntahan kaso pinag tabuyan lang ako " saad nya
naalala ko na naman yung......
aish bat ba inaalala ko yun past na yun dapat kinakalimutan na
"dun ka nalang samin" saad ko
hindi nya ako ni Lia saka nag tuloy lang sa pag impake
"nako hindi na nakakahiya sa parents mo" saad nya....
hindi ako nakapag salita agad dahil sa sinabi nyang yun
YOU ARE READING
UNDER THE MOON
Mystery / Thrillerif loving you is painful then I'm willing to feel the pain. if your love was real I'm willing to try. if they meet each other in past and seeing each other in present what would happen? hi chiby's keep on supporting me don't forget to vote luvyuhhh...
