ანას pov
ბიჭი ექიმთან შევიყვანე და საკაცეზე დავაწვინე.
ექიმი:ოიი რა დაემართა პაციენტს
მე:ცემეს
ექიმი:სად არიან ის ბავშვები ვინამაც ცემეს
მე:ისინი საავადმყოფოში
ექიმი:ალბათ ერთმანეთში ეჩხუბეს
მე:მე წავალ თქვენ ამას მიხედეთ
ექიმი:კარგი
მე ექიმის კაბინეტიდან გამოვედი და კლასში შევედი კლასი თითქმის სავსე იყო ყველა მათგანი მე მიყურებდა მათ შორის ის შვიდიც
მაგრამ ყველას მზერა დავაიგნორე და მერხთან დავჯექი.
5წუთის შემდეგ
ზარი უკვე დაირეკა და მასწავლებელიც შემოვიდა....
გაკვეთილის შემდეგ
ჩემი საყვარელი წიგნი ავიღე და კაფეტერიაში ჩავედი
მაგიდა დავიკავე და წიგნის კითხვა დავიწყე თან ნაზ მუსიკას ვუსმენდი.
ცოტა ხანში თავზე იუნგი და მისი ძმაკაცები მადგებიან
მე წასვლა გადავწყვიტე მაგრამ იუნგიმ სკამზე დამაბრუნა
მე:რა გინდათ
იუნგი:არაფერი უბრალოდ წეხან რაც გააკეთე ძალიან გასაკვირი იყო
მე:დიახ იქნებოდა ბავშვს დავეხმარე თქვენსავით არ ვიდექი და არ ვიცინოდი შტერივით
???:ასე ძალიან როგორ ჩაარტყი მას ფეხში რომ მოტყდა
მე:ეგ თქვენი საქმე არ არის ამიტომაც თქვენის ნებართვით დაგტოვებთ
ავდექი და კაფიდან გავედი სკოლის ეზოში გავედი
ჯანდაბა ანაა ასე ძალიან არ უნდა ჩაგერტყა იმ სირისთვის ახლა თითქმის ყველამ იცის თუ როგორი ძლიერი ვარ.
არ მინდა მათ ჩემი საიდუმლო გავანდო ყველანაირად უნდა ვეცადო რომ ეს საიდუმლო კარგად დავმალო თორე ყველაფერი ცუდად წავა ძალიან ცუდად.....
იუნგის pov
მე:აიიშ რა უხეში და უკარებაა
ჯონქუქი:შანსი არა მას ვერასდროს დავემეგობრებით ძალიან უხეშია
ჰობი:ისე ნეტა რატომ არის ასეთი აუტანელი ხასიათის მქონე
ჯიმინი:ის ხომ მომავალი მაფიის დედაფალია იქნება ასეთი აბა რა
მე:არა აქ მაფიის გარდა სხვა რამეც იმალება
არემი:ხო მაგრამ რა
მე:არ ვიცი უნდა გავარკვიოთ
თეჰიონი:ის ნამდვილად
"იდუმალებით მოცული გოგონაა"...
