avukat hanım ; barış alper yılmaz

0.1

Hişt! Şeker şey, yorum yapıp oy vermeye ne dersin?😉😉😉

keyifli okumalar!!!

▀▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀▄▀

Şuan dünyanın en tuhaf gününü yaşıyor olabilirim...

Tam karşımda oturan Barış'ın, yanında ki Kerem'in, benim yanımda ki Simay'ın ve hatta odada ki polislerin bile böyle düşündüğüne emindim. Tuhaftı...

Hepimiz -polislerde dahil- birbirimize avel avel bakmaktan başka bişey yapmıyorduk. Şaşkındım, şaşkındık.

Odada ki polislerden biri öksürerek ortamda ki kasvetli havayı dağıtıp konuşmaya başladı.

"Avukat Hanım, Barış Bey avukatının siz olması konusunda oldukça ısrarcı."

Barış'a baktığımda kaşındaki, dudaklarında ki yaralar yüzünden mimik kıpırdatamazken gözlerini kırpıştırarak onayladı.

Yüzüme belli belirsiz sahte bir gülümseme yerleştirdim. "Pekala," Barış'ın üzerinde ki gözlerimi polise çevirdim. "Rica etsem çıkabilir misiniz? Barış Bey'le detayları konuşmak istiyorum."

Kafalarını sallayıp beni onaylamalarının ardından hızlıca odayı terkettiler.

Odada ki polisler çıkar çıkmaz tavanı izleyip hiçbir boktan haberi yokmuş gibi davranan Kerem ve Simay'ı göz hapsine aldım.

Parmağımla ikiliyi işaret ettim. "Sizde çıkıyorsunuz." dedim oldukça tok çıkan sesimle.

Simay, "Yok aşkım, Kerem'le çıkmıyoruz biz. Nerden çıkardın? Tipim değil bir kere." dedi salağa yatarak. Gerçekten gerizekalı bu çocuk.

Dudaklarımdan ufak bir kıkırdama çıkarken, "Odadan Simay, odadan çıkıyorsunuz." dedim dalga geçer gibi.

Simay büzdüğü dudakları ve masum bakışlarıyla, "Bizde kalsak, olmuyor mu?" dediğinde kaşlarımı kaldırıp indirerek, "Olmuyor be güzelim." dedim.

Kerem ve Simay bu sözümün üzerine ayaklanıp koltuğun üzerindeki eşyalarını aldılar.

Kerem elini Barış'ın omzuna yerleştirerek konuştu. "Barış kapıdayım kardeşim. Bir şey yaparsa bu Ece sana, çığlık atman yeterli."

Kaşlarım çatılırken benden önce Simay gereken cevabı Kerem'e vermişti. "Ece bende kapıdayım hayatım, tek çığlığında önce Kerem'i, sonra Barış'ı boğarım. Biliyorsun."

İkisinede baygınca bakıp elimle kapıyı işaret ettim. "Hadi beyler, hadi hanımlar. Sizi dışarı alalım." diyerek onları kapıya kadar -zorla- sürükledim.

Nihayet ikisinide odadan atmanın verdiği huzurla derince bir nefes aldım. Odada Barış'ın da olduğu aklıma gelince aldığım nefesi geri veremedim.

Şaka yaptım, tabi ki geri verdim. Birde Barış için solunum yapmayı mı kesecektim amına koyayım? BARIŞ İÇİN ÜSTELİK?!

Herneyse,

Barış'ın varlığını umursamamaya çalışarak dalgalı saçlarımı omuzumdan geriye atıp masama geçtim.