T H I R T Y

151 7 0
                                    

- Wise's POV -

     Malapit na akong maka uwi, medyo traffic lang. Habang nagmamaneho, nakakita ako ng flower shop. Huminto muna ako at nagpark, I still don't know Vee's favorite flower.

Wise : "Uhm, excuse me!" Pagtatawag 'ko ng mag a-assist.

: "Good evening sir, what would you like?" She asked me.

Wise : "Ano bang p'wede niyong i-suggest, like yung favorite na binibili?" Pagbabalik 'ko ng tanong sakanya.

: "Tulips, marami po kasing bumibili non." She answered then smiled at me.

Wise : "I'll get a bouquet, any color."

: "Sige sir, just wait a few minutes."

     Naghintay ako ng ilang minuto, bumili na rin ako sa labas ng ibang p'wedeng bilhin. Lumapit sa akin ang babae na may dalang isang bouquet ng tulips, it's really pretty.

: "Here sir!" She gaved me the bouquet of tulips.

Wise : "Thank you po!" Pagpapasalamat 'ko at pumunta na kami sa counter to pay.

: "Thank you sir, come again!" She thank me and I nodded.

     Patuloy na ako sa paguwi, wala na rin namang traffic.

     Naka uwi na ako, hinanap 'ko agad si Vee. Wala siya sa baba kaya umakyat ako, nakita 'ko siya sa kwarto. Lumapit ako sa kanya.

Wise : "Vee, a special gift for you!" Tumingin siya sa akin at hinalikan 'ko siya sa noo.

Vee : "Wais, you don't need to give me anything. Umuwi ka lang ng ligtas, I'm happy." Ngumiti siya at kinuha ang bulaklak, nilapag naman niya ito sa kama.

Vee : "I want to tell you something, please don't be mad." Naging seryoso ang kanyang mukha.

Wise : "I will not be mad, tell me..." Nawala ang ngiti 'ko sa sinabi niya.

Vee : "I accepted na magtatrabaho ako... Sa Japan, I'm really sorry..." Tumingin siya sa baba.

Wise : "Vee naman, I don't want you to work! Especially malayo, ang layo ng Japan Vee!" I raised my voice.

Vee : "Look Wise, I am really sorry..." Tears started to fall on the floor, her tears.

Wise : "Alam 'kong it's your dream job, pero you can't accept it now! Mahirap para sa akin na lumayo ka sa 'kin!" Still raising my voice and stopping tears to fall down my eyes.

     Naglakad ako palabas ng kwarto, I don't feel like talking to her right now... Naka ramdam na lang ako ng malamig na hangin sa aking balat, nasa labas na ako... Sumakay ako sa aking sasakyan at nagmamaneho patungo sa bar nila Dlar. Alam 'kong nandon sila.

     Naka rating na ako sa bar, hinanap 'ko agad ang lamesa nila. Nakita 'ko na ito, agad 'ko itong nilapitan. Tinitigan nila ako, alam 'kong curious sila kung bakit ako narito.

Dlar : "Kala 'ko ayaw mong uminom?" Tanong nito.

Wise : "Naka ramdam lang ako na gusto 'ko..." Agad naman akong umupo, tinitigan ako ng mga kasama niya. Sila Ed, Kai, Ji, Oheb.

Kairi : "Napadpad yan dito?" Tanong niya kay Dlar.

Dlar : "Hindi 'ko rin alam eh, sabi niya gusto niya na daw uminom."

Oheb : "Paps, may problema?" Tanong nito sa akin at inabutan ng bote.

Wise : "Wala, kung meron man... 'Wag ka nang magtanong." Tinanggap 'ko naman and bote at agad ininom.

     Naka limang bote agad ako, sobrang lasing 'ko na. Sila naman ay mga isa hanggang tatlo pa lamang. Habang umiinom bigla na lang tumulo ang luha 'ko. Akmang pupunasan na ito pero napansin na nila.

Hadji : "May problema talaga, sabihin mo lang dadamayan ka namin." Hinawakan ni Hadji ang balikat 'ko.

Oheb : "Baka naman kay momshoe yan, or kayo?" Tanong nito at uminom.

Wise : "Gusto kasi magtrabaho ni Vee, eh ayoko naman..." I drank the whole bottle and got another one.

Edward : "Okay lang na magtrabaho siya, ayaw mo bang tulungan ka niya?" Tanong naman nito sa akin.

Wise : "Gusto, pero sa Japan? Ayoko namang lumayo siya sa 'kin."

Dlar : "P'wede niyo namang pagusapan, hindi yung bigla kang aalis... Nagaalala na 'yon sa 'yo."

     Tapos na kaming uminom, tulog na ang mga kasama 'ko, umiinit na ang katawan 'ko at umiikot na ang paningin 'ko. Bumibigat na ang talukap ng mga mata 'ko, nang biglang may kumandong sa akin. Kaamoy niya si Vee. Akmang hahalikan na ako nito, agad 'ko siyang tinulak. I can't do this, I love Vee..

Wise : "What the hell—!" Tumayo ako at pumunta sa cr.

     Agad akong naghilamos para mahimasmasan, uuwi na ako. I know she's worried now...

«———To be continued... ———»

The Right MistakeWhere stories live. Discover now