Medinen anlatımdan
Kıyafet seciyordum Reckol gercekten sinirliydi ama bişey yapnayacağını biliyodum sosyL medyaya düşmek istemezdi
Güzel bir mini elbise secdim kenarları taş detaylı ama fermuarı kapanmıyordu kafamı kabinden cıkartdım Zeynepe bakındım
" Hey neye bakıyosun" Reckol ayaklanarak konuşdu
"Zeynepe fermuarı kapatıcakda saçım takıldı."
"Ben yaparım"
"Olmaz aa"
"Olur olur cok güzel olur"
"Hay-"
Kafımı keserek kabine daldı.
"Hey napdığını zann ediyosun"
O kadar yakındık ki nefesi yüzüme deyiyodu
"Dön arkanı"
"Töbe töbe"
"Dön dedim"
Döndüm mecburen saçımı yavaşca öne doğru itdi
Fermuarı yavaşca cekiyodu bilerek böyle yapdıgına emindim eli tenime deyince huylanıyodum soğuk eli sıcak tenime dokununca kedimi kayb ediyodum sonra arkamdan fısıldadı
"İnkar etme benimle olmak için can atıyosun"
"Aksine bana ilk yazan sendin"
Yüzümü dönerek konuşmaya başladım
"Neyden bahs ediyosun"
"Anlıyomuş gibi yapma o gün konsere beni sen cagırdın cünki suçluluk duyuyosun ve vicdanını rahatlatmak istiyosun
"Tamam sana yazdım ama bunu suçlulukl hiç bir alakası yok "
"Ne o zaman Recep iki kahve içmeyemi cağırdın"
"ÖZLEDİM OLDUMU ÖZLEDİM LAN ESKİ SEVGİLİMİ ÖZLEDİM YÜZÜNS BANA GÖSTERMİYODUN BENİ YANLIZ BIRAKDIN VE BEN ÖZLEDİM"
Fısıldıyodu ama sanki kükrüyordu. Konuşdukları kalbime dokundu yaşlar süzülüyordu gözümden elini kaldırdı yüzüme dokundu yaşları sildi
"Ağlama öyle demek istemedim"
"Ölüyorum sen özlüyorsun ben özlemiyorumuyum"
"Tamam özlüyoruz ama sen ağlarsan ben ölürüm"
Kesdikk
