Kalp Avcısı

2. Kurtarıcı

İyi okumalarrr.

Evet bu oydu...

"Siz esmer adam-
Of ne diyorum ben"

Kafasını yavaşça kaldırıp yere koydum ve ayağa kalktım. Kurşun yarasının olduğu yerlere baktım. Fazla kan kaybediyordu, bir şeyler yapmam lazımdı. Telefonum çalınca elime alıp kimin aradığına baktım. Annem arıyordu, şuan hiç vakti değildi. Telefonu sessize aldım ve hırkamı hızlıca çıkarıp adının Jungkook olduğunu öğrendiğim esmer adamın kurşun yarasına bağlamak için altından geçirmeye çalıştım. Fazla ağır olduğu için kaldıramıyordum. Zar zor hırkayı alttan geçirip üstten kurşun yarasına sıkıca bağladım.
Kan olan ellerimi üstüme silip ambulansa bakmak için ayağa kalacaktım. Tam o sırada kanlı elleriyle Jungkook elimi tuttu. Bakışlarımı ona çevirdiğimde kısık gözleriyle bana bakıyordu. Kendini zorlayarak konuştu.

"Kim...kimsin sen?"

"Ben-"

Konuşmak için dudaklarımı araladığımda ambulansın yüzüme yansıyan ışığıyla sustum. Görevliler koşarak yanımıza geldiğinde yavaşça Jungkook'u sedyeye aldılar. İki görevli ambulansa doğru giderken kalan görevli bana bakarak konuştu.

"Siz neyi oluyorsunuz?"

"Şey hiçbir şeyi"

"Peki bir yakınını filan tanıyor musunuz?"

"Maalesef tanımıyorum"

"Peki iyi akşamlar"

Görevli arkasını dönüp ambulansa doğru koşarken aklıma sarı saçlı çocuk geldi. Ona ulaşmayı deneyebilirdim.

Ambulans çalıştığında gözüme  yansıyan ışığıyla gözlerimi kıstım. Hızla olduğumuz yerden ayrılıp hastaneye doğru yol almışlardı. Olduğum yerde derin bir nefes alıp yere bıraktığım telefonumu aldım. Annem bir sürü mesaj atıp aramıştı. Daha fazla merak etmemesi için annemi arayıp evimize doğru yürümeye başladım.

Telefonu çalıyordu ama açmamıştı. Bana bir şey oldu sanıp tansiyonu mu çıkmıştı acaba daha öncede buna benzer bir şey olmuştu. Sokağın başına geldiğimde annemi ağlayarak koştururken gördüm. Beni fark ettiğinde olduğu yerde durup derin bir iç çekti ve koşarak yanıma geldi tam bana sarılacağı vakit üstümdeki kanları fark edince bağırarak telaş içinde konuştu.

"BU KANLAR NE? BİR YERİNE BİR ŞEY Mİ OLDU?"

Ellerini hızlıca vücudumda gezdirdi. Bir yara arıyordu. Ellerini tutup yüzüme bakmasını sağladım.

"Anne sakin ol bir şeyim yok. Bak gayet iyiyim"

"Bu kanlar ne o zaman?"

"Yolda yaralı bir adam gördüm ona ait"

Sıkıca bana sarıldı ve yanaklarıma öpücükler kondurdu. Benden ayrıldığında elini tuttum.

"Hadi evimize gidelim"

Beraber evimize doğru ilerledik. Üç dakika sonra eve varınca ilk iş dolabıma koştum. Temiz kıyafetler alıp banyoya gittim ve suyu ayarlayıp duşa girdim. Fazla oyalanmadan hızlıca işimi halledip çıktım. Getirdiğim kıyafetlerimi de giyip banyodan çıktım. Odama gidip kendimi direkt yatağa attım. Saate bakmak için telefonuma uzandığımda Jin'den gelen mesajları gördüm.

Yavru ayı
Taehyungggggg
Nerdesin yaa
İyi ki eve varınca yaz dedik
Taehyungggggggggg

Siz
Of Jin aşırı yorgunum başıma
neler geldi tahmin edemezsin