სახლში რომ მივედით უბრალოდ მდივანზე ჩამოვჯექი და მაღალ ქუსლიანი ფეხსაცმელები გავიხადე ფეხები სულ დასისხლიანებული მქონდა რადგან ფეხზე ძალიან მიჭერდა .
ჯმ:ფეხებზე რა გჭირს ?!
მე:ფეხსაცმელების მატკინა.
ჯმ:გეთქვა და ახალს მოგიტანდნენ
მე:შემრცხვა
ჯმ:დამელოდე-ჯიმინი გავიდა და წამლების ყუთით დაბრუნდა ჩემს გვერდით ჩამოჯდა
ჯმ:მომეცი ფეხი-ფეხი მაღლა ავწიე მან კალთაში ჩაიდო და მალამოს წასმა დაიწყო
მე:მეწვის
ჯმ:მოითმინე-ჯიმინმა სული შეუბერა და აღარ მეწვოდა
მე:დიდი მადლობა
ჯმ:შეგიძლია წამოწვე მე საქმეები მაქვს მოვაგვარებ და საღამოს დავბრუნდები
მე:კარგი .-ჯიმინი სახლიდან გავარდა ცოტა ხანს წამოვწექი და ჩამეძინა.
____________
სახლში ხმაური შემომესმა და გამწღვიძა
მე:არის აქ ვინმე ?
ჯკ:ოჰ ანა ? შენი გაღვიძება არ მინდოდა მაპატიე
მე:არაუშავს მე მეგონა ქურდი იყო
ჯკ:ქურდი? აქ? დაგარწმუნებ რომ აქ ქურდს ვერ ნახავ
მე:ააა კარგი
ჯკ:ფეხებზე რა გჭირს?
მე:არაფერია ფეხსაცმელმა მომიჭირა
ჯკ:ასე ძაან? გეთქვა და გამოგიცვლიდნენ
მე:ვეღარ მოვიფიქრე
ჯკ:გტკივა?
მე:არაა ჯიმინმა დამიმუშავა ყველაფერი რიგზეა
ჯკ:კარგი მე ოთახში ავალ
მე:კარგი-ჯონგუკს სახეზე სიბრაზე დაეტყო და ოთახში ავარდა
პოვ ჯონგუკი
ყოველთვის ჩემი ძმა მჯობნიდა ყველაფერში რაც მაღიზიანებდა მაგრამ არ ვიმჩნევ რადგან მე არ ვარ მკვლელი მაფიოზი და ყოველთვის სიმშვიდე მირჩევნია ყოველთვის თავს ვარიდებ ოჯახურ შეკრებებს მხოლოდ ჩემს დასთან მაქვს ახლო ურთიეთობა და ახლა ანა გავიცანი ის ძალიან საყვარელია ზუსტად ჩემი ტიპის გოგონაა სამწუხაროა რომ მასთან ყოფნის უფლება არ მაქვს ეს გულს ძალიან მტკენს როცა მას ვუყურებ გული ჩვეულზე სწრაფად სცემს და მუცელში წვას ვგრძნობ ის განსხვავებულია ყველასგან და უსაყვარლესია.
პოვ ანა
წოლისგანაც დავიღალე არც ტელეფონი მაქვს ტელევიზორშიც არაფერია საინტერესო ჯონგუკთან რომ ავიდე ? ცოტას ვიჭორავებთ .....მაღლა ნელა ავედი და ჯონგუკის კარებზე დავაკაკუნე
ჯკ:გისმენთ
მე:შეიძლება?
ჯკ:რათქამუნდა შემოდი მაპატიე მისალაგებელია ოთახი
მე:არაუშავს-ოთახი დავათვალიერე და სულ ნახატები ჰქონდა გაკრული
მე:ხატავ?
ჯკ:ჰა?ამმ კი ბავშობიდან ხატვა ჩემი საყვარელი საქმეა
მე:ძალიან ლამაზია
ჯკ:მადლობა ამმ მოდი დაჯექი-ჯონგუკმა სკამიდან ტანსაცმელი გადაყარა
მე:მადლობა-მეც ჩამოვჯექი
ჯკ:ფეხები ძალიან გტკივა?
მე:არაა გამიარა
ჯკ: ტელეფონი არ გაქვს ?
მე:არა ჯიმინმა ამიკრძალა და ისიც ამიკრძალა რომ შენთან არ ვისაუბრო
ჯკ:ის ძალიან ეჭვიანია
მე:ხომ-უცნაური სიჩუმე ჩამოწვა ჯონგუკი ადგა და ჩემსკენ წამოვიდა ძალიან ახლოს იყო
მე:ჯონგუკ?
ჯკ:მაპატიე მაგრამ ეს უნდა გავაკეთო-და ტუჩებზე მეცა მეც ავყევი
ჯკ:სიგიჟამდე შემიყვარდი
მე:მეც-და კიდევ ერთხელ ვაკოცე მან კი გულში ჩაიკრა
მე:მაგრამ ეს შეცდომაა
ჯკ:ჯიმინი თუ არ გაიგებს არაფერი მოხვდება
მე:ორივეს ცოცხლად დაგვმარხავს
ჯკ:რაც მთავარია შენთან ერთად-ჯონგუკმა ისევ ჩამიხუტა და ჩემი სურნელი ხარბად შეისუნთქა
პოვ საღამოს
მე და ჯონგუკი ვიჯექით და ტელევიზორს ვუყურებდით როცა კარი გაიღო და ჯიმინი შემოვიდა
ჯმ:საღამომშვიდობისა
მე:საღამომშვიდობისა
ჯმ:რა ხდება? უცნაურად იქცევით
ჯკ:არაფერია უბრალოდ ფილმს ვუყურებთ
ჯმ:კარგი მე სამზარეულოში ვიქნები
მე:კარგი-ჯიმინი სამზარეულოში შევიდა ჯონგუკმა თვალი ჩამიკრა და ჩემთან გადმოჯდა
მე:ხვალ კაბაზე მივდივარ
ჯკ:ხვალ სკოლაში არ წავალ და წაგიყვან
მე:მე და ჯია მივდივართ
ჯკ:ხო და მე წაგიყვანთ
მე:ჯიმინი გაგიჟდება
ჯკ:არ მაინტერესებს
მე:კარგი როგორც გინდა
ჯკ: მშვენიერი.
