KARANLIK

Bölüm 1

Arkadaşlar , yorumlarınızı belirtirseniz sevinirim.

Geçmişim , geleceğim , yaşadıklarım , yaşayacaklarım . Hepsini merak ederdim küçüklüğümde . Büyümek isterdim . Ne bilim küçüktüm . Hiçbir şeyin farkında olmaksızın boş bakan masumdum sadece .

Annemin bana masal anlatırken ölebileceğini nerden bilebilirdim .

- Anne , kalk yat . Yerde yatma hasta olursun .

Peki ya üstünü örteceğimi ? İşte sonrası karanlık . Ertesi gün ağlayış sesleriyle uyanmıştım . Elimde oyuncak bebeğimle gözlerim uykulu şekilde odadan çıktım . Bir sürü misafirimiz var. Çoluklu çocuklu , karı- koca hepsi bizde toplanmış. Gülümsedim 'Hoşgeldiniz' diye gezindim odalarda. Herkes bana acıyarak bakınırken ben 'Annem nerde? ' diyebilmiştim. Teyzemin kucağına alıp bana olanları anlatmasından sonrası tepkim gözlerimde saklıydı . Ağlamayacaktım. .Çünkü annem güçlü olmamı ve yılmamamı söylemişti her zaman . Sözümü tutmalıydım. Bir hafta sonrası gece uyuyamamıştım. Su almak için mutfağa girdiğimde babamın telefonla konuştuğunu duydum.

- Borç kapandı artık. Esila'ya tecavüz bile edip üstüne öldürdünüz. Meyra'yı da bir ay sonra ortalık durgunlaşsın alırsınız.

İşte o gün bir daha yıkıldım. Annemi ve beni gözünü kırpmadan satmıştı o pisliklere . Anneme tecavüz bile ettirmişti . O gün küsmüştüm hayata. Gözlerimden damla damla akıp giden gözyaşlarımı tutamadım. Evden sessizce çıkıp iki sokak ilerimizde bulunan parka gittim. Burası benim ikinci evimdi. Anneme , babama , sevdiklerime ne zaman darılsam burada ağlardım . Küçüktüm , ağladım sessizce. Tek başıma, yalnız...O gün bütün dargınlığımı , küskünlüğümü , kinimi bu parka yansıtmıştım...

11 YIL SONRA

İşte şimdi buradayım. Özel Doğa Koleji'nde. Annemsiz. Babam yok benim . Evlatlıktan reddetti , istemedi.

- Adın ne evladım?

- Meyra Güner efendim.

- Başarından dolayı takdir ederiz. Bursun tamamlandı. Yarın lisemize başlayabilirsin.

Evet, burs kazandım. Çok çalıştım. Anneme layık biri olabilmek için. İlk yılımı devlet lisesinde okudum. İkinci yıl benim için yeni bir defter olacak.

- Meyra hadi gidelim.

-Tamam Melis abla.

Melis ablam annemin dostuydu. Bana sahip çıktı. Arkadaşım gibi. Her derdime ortak oluyor. Mutlu bir geçmişim olmadı hiç ama geleceğimi mahvetmemeye karar verdim kendimce. Annem böyle isterdi. Annem gibi olacağım. Dürüst, sadakatlı... Tek  bir hatası hariç. 'AŞK' İşte bundan çok korkuyorum. Babamın son yaptıklarından sonra hiçbir erkeğe güvenim yok.