" ဟေ့ပေါ်ကြီးငါတို့လာတယ် "
ပေါ်ကြီးတစ်ယောက်အဖေထန်းတောကိုယ်ကူညီလုပ်ပေးနေချိန်အသံဆာဆာနဲ့ဝင်လာတဲ့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ကြောင့်မျက်ခုံကိုအသာလေးပင့်တင်လိုက်တယ် ဘာတွေလာမွှေးအုံးမလဲမသိတာကြောင့်
" ဒီကောင်တွေဘာအလုပ်မှမရှိဘူးလားမသိဘူး "
" ဟေ့မင်းပြောတာငါအကုန်ကြားတယ်နော် "
" ဖြစ်ရမယ်တမင်ကြားအောင်ပဲပြောတာကိုယ် "
" နည်းနည်းပါးပါးမဟုတ်ကြောင်းပြန်ပြောတော့သေမှာမို့လို့လား "
" အဲ့တော့ဘာလဲငါကထိုင်ကန်တော့ရမှာလားပြော "
" ဟေ့ ဒီအတိုင်းတော့မရဘူးနော် အုန်းသီးငှက်ပျောသီးနဲ့မှရမှာ "
" သေလိုက်လေ "
" သေလိုရမလားငါမိန်းမတောင်မရသေးဘူး "
" အဲ့ဒါဆိုရင်တော့မင်းအခုသေလို့ရပြီ "
" ဘာလို့သေရမှာလဲငါက "
" ဘာလိုဆိုမင်းကိုယူမဲ့မိန်းမကမရှိတော့လို့ "
" ဒီဖေ "
" မင်းတို့နှစ်ယောက်ကိုက်လို့မပြီးသေးဘူးလား "
ဖြူဖွေးတစ်ယောက်စိတ်မရှည်တော့ပါ တကယ်ထဲ့မတွေ့ရတော့လဲမနေနိုင်တွေ့ပြန်ရင်လဲနှစ်ယောက်သားကိုက်နေကြတာ
" အကိုဖြူဖွေးဘာသိလို့လဲအဲ့ကောင်တောက်တတ်ကလာလာစနေတာ "
" မင်းထက်နှစ် နှစ်ပဲကြီးတဲ့ဖြူဖွေးကိုကြတော့အကိုတတ်ခေါ်တယ် "
" အဲ့တော့ဘာဖြစ်လဲမင်းကမကျေနပ်ဘူးလား "
" အေးမကျေနပ်ဘူးကွာ "
" မင်းကဘာဖြစ်ချင်လဲ "
" မင်းရော်ဘာဖြစ်ချင်လဲ "
" ဟာ တော်တော့လို့မင်းတို့နှစ်ယောက်လုံးကိုငါကိုက်လိိုက်ရမလား "
တကယ်လဲချတာမဟုတ်ပါပဲ တစ်ယောက်နဖူးတစ်ယောက်ကပ်ကာရန်ဖြစ်နေတဲ့ ထိုနှစ်ယောက်
" ကိုက်တော့မကိုက်ပါနဲ့ကွာ အေးဆေးနေဆိုလဲနေပါ့မယ် အရေးကြုံလာရင် လက်နက်ထုတ်သုံးဆိုတဲ့အတိုင်း အားနေ ထကိုက်လိုက်ရမလားဆိုတာကြီးပဲ "
YOU ARE READING
မျောက်လောင်းလေးများ
Fanfictionတနေ့တာစိတ်ပင်ပန်းမူတွေဒီficလေးနဲ့ဖြေဖျောက်ပေးပါ အများကြီးမရယ်ရရင်နေပါ အနည်းငယ်ပြုံးမိတယ်ဆိုရင်ပဲ ကျေနပ်ပါပြီရှင်😁
