7 wish

Prologue

Unti unti kung minulat ang aking mata ng marinig ko ang hikbi ni mommy.

"Doc, malala po ba ang kalagayan ng anak ko?" Humihikbing tanong ni mommy .

"Sorry to say Mrs. Piance , but your daughter has pancreatic cancer and her other organ is affected." Mas humakas ang hikbi ni mommy at mabilis niyang tinakpan ang kanyang bibig . Yinakap siya ni Daddy at pinapatahan niya ito, pero kita sa mata nito ang nagbabadyang luha .

Nasasaktan ako kapag nakikita ko silang umiiyak . Alam kung hindi lang ako ang nagsusuffer sa sakit na ito. It's been a month when I discover that I have a pancreatic cancer, stage 3 . And my mom almost passed out when she heard it but Dad stay calm and hug me tight , trying to say that everything will be fine.

When the doctor explain about my condition , I was shock because I thought it just a simple abdominal pain . 

"M-Mommy.." pinilit kung magsalita upang makuha ang atensyon nito.

Bumaling ito sakin at mabilis na lumapit. Kitang kita sa mata nito ang sakit , lungkot dahil sa aking kalagayan.

I do my best to lift up my hand to touch her cheek. I swipe her tears and give her a smile.

"M-Mom, I love you..."

"I love you too, anak" hinalikan nito ang kamay kung nasa pisngi niya.

" I'm sorry to interrupt ,but Miss Piance your condition is not getting any better and I  suggest that you have to stay here in hospital , to observe your condition." formal na saad ng doctor.

tumingin ako kay mommy at mabilis na umiling para tumanggi  sa suggestion ng doctor. because i don't want to be stay here in hospital , its make me feel suffocate and i think mas iiksi pa ang buhay ko dito.

nagpaalam ang doctor at sinabi nito sa pumunta nalang si mommy sa office niya kung ano man ang maging desiyon namin.

"but anak you need----" bago paman matapos ang sasabihin nito ay inunahan ko na siya.

"mom! we already talk about this" hindi ko mapigilang magtaas ng boses dahil tapos na namin napagusapan ito, nila daddy at pumayag sila sa gusto ko . they know that i want to accomplish something!.

"please mom, i want to feel contended before dying!"

Hindi na napiligan ni mommy ang malakas na paghikbi nito. Niyakap ako ng mahigpit at sunod sunod  itong tumango .

"Alright, if that what you want."

lumapit samin si Daddy at niyakap kaming dalawa.

"Sana ako nalang...."

Nanlaki ang mata ko dahil sa sinabi ni Daddy . Mabilis ko siyang tiningala upang tignan ito . Bakas ang hirap at lungkot sa mata nito . Namumula ang mata niya at nagbabaya ang mga luha nito.

"Hon! what are saying!" pagalit na saad ni mommy.

Habang nakatingala parin ako sakanya at tinatansya ang pakiramdam nito.

"Love..., hirap na akong makita pa ang princessa kung nahihirapan. Bakit sa dami ng tao sa mundo itong baby ko pa!" tuloyang nahulog ang mga luha nito.

Inabot ko ang mukha ni Daddy at hinaplos ang pisngi nito. Nginitihan ko siya at mas lalong bumuhos ang luha nito.

Sa totoo lang hindi ko alam kung anong sasabihin ko, kung dapat bang sabihin kung 'Okay lang ako Daddy' o 'don't be sad Daddy'. Dahil ako rin ay yang ang madalas kung tanong sa Diyos kung, bakit ako?. Hindi naman kami masamang tao at sa katunayan panga may tattlo kaming charity na tumutulong sa mga bata sa lansangan. Kaya hindi ko alam kung parusa ba to?.

"Daddy, I love you"

humiwalay si mommy sa pagkakayakap sakin upang mayakap ako ni daddy . Humagulgul ito sa aking balikat at mas hinigpitan nito ang pagyakap sakin.

"Mahal na mahal kita, anak."

Nagpunta sina mom at dad sa opisina ng doctor upang sabihin na hindi ako mag istay sa hospital.

Inayos ko ang pagkakaupo ko sa kama , upang maabot ko ang bag ko kung saan naka silid ang journal book ko. Napangiti ako at hinaplos ng cover nito . Regalo ito ni Mommy at Daddy sakin noong 18th birthday ko . Sabi nila dito daw ilagay ang mga memories ko , para daw sa future mabasa ko ito ulit at mapagtanto kung anong ang mga nakamit ko .

Nakaukit ang pangalang ko sa cover nito 'Celestial' , at napalibutan ito ng bituin. Maybe its time to fill this with memories...