Biz insanlar,ölmek için yaşıyoruz. Bin bir türlü sınavdan geçip, sonunda ben başardım diyoruz. Ama bir şeyi unutuyoruz, ölüm.
Yazmaya Başlangıç tarihi 19 Ağustos Cumartesi 2023
.... Hande Tekin
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aras Arslan
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
....
27Eylül Çarşamba
Ders Matematik
Kollarımı sıraya yerleştim iyice. Sınıftakilerin sesini duymak istemiyorum. Hoca tahtada bir şeyler anlatıyordu ama dinlemek istemiyorum beynim çok doluydu.
"Hande! Kaldır kafanı baban ile görüşmek zorunda bıraktırma beni!" Diye bağırdı Hoca.
Kafamı oflayarak sıradan kaldırdım. Sizinde okulda size takık olan hocanız var mıydı?
"Çağırın hocam." Dedim.
Sınıftaki çoğu bakış Kenan hoca ile benim aramda gidip geliyordu.
Bir kişinin de bakışları üstümdeydi ,ama dönüp bakmadım.
"Hadsiz! Çık dışarı müdürün odasına ailen gelecek!" Dedi.
Sıradan çıkmak için ayağa kalktım, yanımda oturan Cemre çıkmama engel oldu.
"Cemre çekil" dedim. "Saçmalama Hande" dedi.
"Cemre kalk çıksın sınıftan! İkinize birden ceza vereceğim." Dedi Kenan hoca.
"Bu yaptığınız hiç etik değil hocam arkadaşımı sınıftan böyle kovamazsınız." Dedi ön sırada oturan Beste.
"Siz dörtlü grup derhal sınıfımdan çıkın!" Diye bağırdı.
Kızlarda bu anı bekler gibi hepsi ayağa kalktı. "Şimdi gidebiliriz!" Dedi Cemre.
