I.ii Sam and Liam

3 0 0
                                    

"It has been said, 'time heals all wounds.' I do not agree. The wounds remain. In time, the mind, protecting its sanity, covers them with scar tissue and the pain lessens. But it is never gone."
― Rose Fitzgerald Kennedy


II.

Scar

"Samantha, tanghali na, diba may shoot ka?" napabalikwas ako ng bangon sa gising ni tita sakin.

"Hala meron po, wait. Anong oras na ba? Shit, 10am na. Mag-aay.."

"Umiyak ka?" putol nito sakin, hinawakan pa mukha mo para makita ng maayos mata ko.

Kinuha ko kamay nya at agad na tumayo, "Nasobrahan lng sa tulog tita. Sige na maliligo na agad muna ako"

Dumiretso na agad ako ng cr, para wala ng tanong pero di pa din sya nag pa awat.

"Hay nako, kaya naman pala. Itapon ko na ba to?" rinig kong sigaw nya. Napahawak ako sa ulo ko, nakakalat ata sa bed ko ang mga pinadala ni Mark, sempre nakatulog na ako kagabi sa kakaiyak.

"Hayaan nyo nap o yan, ako na bahala mamaya."

"Hay nako Samantha Gabrielle, pag ikaw ginulo ulit ng mga yan, ako na mismo makakalaban ng mga yan."

"Wag po kayong mag alala, di po sa kanya galing yan."

"Eh kanino? Gamit nyo to lahat e."

"Sa kaibigan nya po, sinauli ata on behalf of him."

"Hmm. Siguraduhin mo lang."

Napapamura na ako sa utak ko pagkababa ko ng angkas, 30 mins late na ako sa calltime. May photoshoot ako ngayon for a local cosmetic brand, dapat 11:30 ang calltime kasi mag me-make up and wardrobe testing pa before the actual shoot at 2pm tapos 12 na kakadating ko lang, nakakahiya. Pahamak kasi.

"Why are you running?" napatigil ako sa pgtakbo ng marinig ko si Sir Cris, manager ko.

"Ohmygooosh, sorry po, im late." Hingal na sorry ko dito but he just smiled at hold my hand. He is gay by the way.

"Parang baliw, okay lang, di naman magsisimula ng wala ka, and look, bumaba pa nga ako oh." Sabay pakita sakin ng dala nyang mcdo.

"Hala, sabi nyo merong pagkainn, di tuloy ak.."

"Okay, kalma.. meron nga, I just bought mcdo kasi alam parang konti lang makakain mo sad ala nila, di po trip e."

Napangiti ako, kilala nya talaga ako, "ano ba yung nandun?'

"Pagkain ng mayayaman." Sagot nya sabay ngiwi. Natawa tuloy kaming dalaw. Sakto ng open na din ang elevator.

Pagdating sa 15th floor na building kung saan nandun ang office ng local cosmetic brand, agad kaming pumasok sa sa photoshoot area at napangiwi agad ako sa mga pagkaing tumambad samin.

Tama nga sya, di ako makakakain dito, chocolates lang ata kaya kong kainin. White Pasta, Lasagna, at Milktea ba naman nandun, yay, not my type of food.

"Oh diba? Halika na." hila sakin ni Sir Cris papuntang dressing room.

"You are pretty in every angle. Good job." Mr. Castor complimented me, as soon as were done with the shoot.

I flashed a sweet smile to him, "Thank you so much po, and you are also a great photographer. It is a pleasure working with you, sir."

After ng batian ay agad naman kaming nagpa alam na ni sir Cris. 6pm kasi mai aattenan pa kaming dinner for another offer.

"Ang daya, simply na nga suot, still elegant tignan" I rolled my eyes sa bati ni Sir Cris. Kakalabas ko lg ng CR, nagpalit ng damit. I am wearing a grey suit jacket and pants set, with black body hugging sleeveless, partnered with one inch stilletos. I did not removed my make up na kanina since bagay naman na sa outfit, a simple no make up, make up look.

In this lifetime; PerennialTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon