අද සහස් උයනෙ ලොකු කොන්සර්ට් එකක්... ඉතින් වෙනදට මං වටේට පිරිලා මගේ සින්දු අහගෙන ඉන්න එක ප්රේක්ෂකයෙක්වත් අද පේන්න නැති කොට යාන්තම් කළුවර වීගෙන එන නුවර අහස දිහා බලාගෙන මම වැව රවුමෙ බංකුවක ඉඳගත්තා...
වළාකුළු බැම්මට එහායින් හුළඟ හමාගෙන එන්නෙ සීතලක් මුසු කරගෙනමයි... හවස් වීගෙන එන නිසාමදෝ වැව පුරා එහෙ මෙහෙ ගිය දියකාවො, කොක්කු විතරක් නෙවෙයි හැමදාම වගේ වැව පුරා සංචාරෙක එන පෙලිකන් ජෝඩුවත් තම තමන්ගෙ ගෙවල් බලා ගිහිල්ලා...
මට යන්න තැනක් නැතුව නෙවෙයි, ඒත් මට යන්න ඕන නැහැ. මං වැඩියෙන්ම මේ ලෝකෙ ආදරය කරන එකම දේ වුණේ මගේ ගිටාර් එක. මට මගේ ගිටාර් එක තුරුළු කරගෙන මහ පාරෙ නිදාගන්න වුණත් ඒ ගැන මට හිතේ කිසිම දුකක් නැතිවේවි... මං නමට ගෙදර කියාගන්න තැනට වඩා මේ වැව රවුම දහස් ගුණයක් සනීපයි.
අවිඳු සත්සර ගුණවර්ධන වුණ මට ලෝකෙ තිබුණ ලස්සනම දේ වුණේ මියුසික්... මට මියුසික්වලින් ඉහළම තැනකට යන්න තිබුණෙ එසේ මෙසේ හීනයක් නෙවෙයි... ඒත් ඒ වෙනුවෙන් මට ලේසියෙන්ම පාර පාදගන්න අවස්ථා ඕන තරම් තිබුණත්, මං ඒ හැම චාන්ස් කාඩ් එකක්ම බොහොම සතුටින් විසි කරලා දැම්මා... මට ඕනෙ මගේ මහන්සියෙන් දිනන්න මිසක් වංචාවෙන් දිනන්න නෙවෙයි...
ඒ නිසාම නිදහස් වෙලාවට, විශේෂෙන්ම හවස් වීගෙන එනකොට වැව රවුමට එන මම ගිටාර් එක එළියට අරන් හිතට එන සින්දුවක් සින්ග් කළේ පාරෙ එහා මෙහා යන ඕනෙම කෙනෙකුට ඇහෙන්න. මිනිස්ස ගොඩක් වෙලාවට වට වෙලා බලන් ඉන්න හැටි, සින්දුව ආසාවෙන් රසවිඳින හැටි, අගය කරන හැටි වගේම, මං බලාපොරොත්තු නොවුණත් සතුටට කීයක් හරි දීලා යන හැටි දැක්කාම මට මං ගැනම ආඩම්බරයක් ඇති වෙන්නෙ නිරායාසයෙන්... ඒ වගේ පොඩි දෙයක් හොඳටම ඇති මට සතුට වෙන්න...
YOU ARE READING
සිහින රිද්ම (Rhythm of Dreams) | Yizhan✔︎
Short Storyමට යන්න තැනක් නැතුව නෙවෙයි, ඒත් මට යන්න ඕන නැහැ. මං වැඩියෙන්ම මේ ලෝකෙ ආදරය කරන එකම දේ වුණේ මගේ ගිටාර් එක. මට මගේ ගිටාර් එක තුරුළු කරගෙන මහ පාරෙ නිදාගන්න වුණත් ඒ ගැන මට හිතේ දුකක් නැති වේවි... මං නමට ගෙදර කියාගන්න තැනට වඩා මේ වැව රවුම දහස් ගුණයක් ස...