Tanıtım

22 4 3
                                    

Kimsesiz,sessiz bir sokakta yürürken buldum kendimi sokaklar kimsesiz oluyor muydu bilmiyordum oluyormuş demekki evlerin ışıkları kapalı,perdeleri çekili,çoğu ev karanlıkta kaybolmuş gibiydi.yolun sonu gözükmüyordu,sanki yolun sonu yok gibi... yanan tek tük lambaların turuncuya kaçan loş ışığı aydınlatıyordu yolumu.

Zifiri,simsiyah bir yola getirmişti ayaklarım beni
Uzaktan gelen adım seslerini duyuyordum,bomboş sokağı inleten topuk sesini işitiyordum.

Tanıdık gelen koku, kafamın içinde zonklayan topuk sesleri.. tanıdık o ses "burdayım aden, gitmedim sağına dön Aden bak oradayım,kafamı sağa çevirmiştim ama kimse yoktu. Arkana bak Aden bak bu sefer oradayım"
....
Umut ediyorum ki beğenirsiniz..
İlk yazdığım hikayem değil ama bu defa farklı olduğuna inanıyorum.. yorum ve beğenileri unutmayınız.
Teşekkür ediyorum şimdiden..❤️

Geçmişin misafiriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin