1. Bölüm - Kalp Atışı.

24 4 8
                                    

Okula doğru yürüyordum, hava çok sıcaktı ve boyalı mavi saçlarım önüme geliyordu. Okula gelme sebebim olan kızı gözlerim arıyordu,

Baran: Selam gardaşimm!

Ben: Selam.

Baran: Dolunay bugün gelmeyecekmiş..

Onu göremeyeceğimi anladığım zaman kalbimde büyük bir ağrı oluştu.

Baran: Yüzüne ne oldu be!?

Ben: Of.. Önemli birşey yok..

Baran, biz sınıfa girene kadar "Noldu? /Noldu?" Diye üst elemeye devam etti.

Doruk: YOK BİRŞEY!!!

Baran olduğu yerde dona kalmıştı, galiba sesim biraz yüksek çıkmıştı. Bu benim için önemli değildi, şuan önemli olan tek şey dolunayı görmemdi.
Birkaç dakika sonra rezil sınıfıma girmişti, girdiğim de yüzüm kızarmaya, ellerim titremeye ve kalbim hızla atmaya başlamıştı, bunun sebebi tabiki de Dolunayı görmem di.

Dolunay: Selammm!!!

Ben: (Dona kalıp hiçbir şey diyemedim..)

Dolunay: (Sarılır.)

Kalp atışlarım o kadar hızlandı ki, kalp atışlarım Dolunayın kulağına kadar gitti.

Dolunay: Kalbim neden bu kadar hızlı atıyor lan!?

Baran: Okula koşarak geldi, o yüzdendir.

Bu cümleden baranın gerçeği öğrenmesine yakın olduğundan süphelenmeye başladım, umarım bu kalp atışı olayını fazlasıyla üstelemez.

Daha sonrasında bana bön bön bakan Dolunay ve Bara'nın yanından uzaklaştım ve temiz hava almak için sınıftan çıktım. O sıra Öykü'nün sınıfa doğru ilerlediğini gördüm.

Öykü: Selamm!!!
Öykü'nün iç ses; Doruğun bana cevap vermeden hızlıca sınıftan uzaklaştığını gördüm.

Öykü: Selam milleetttttttt!!!!!!!!!

Dolunay dışında herkes: SELAMMM!!!

Öykü'nün etrafı hemen sınıftakilerle dolmaya başlamıştı. Hem sınıf başkanı hemde okulun "Popüler" kızı olduğundan bunu normal karşılıyordum.

Öykü: Dolunay, noldu sana kız!?

Dolunay: Ha, yok birşey sadece dalmışım..

Doruk: Ah! Canım acıyor ama bu aynı zamanda hoşuma gidiyor..

Bunu dedikden sonra kapı bir anda açıldı ve karşımda baran vardı. Baran elimdeki makası elimden aldı ve yere fırlattı.

Baran: NE YAPIYORSUN MANYAK!!??!!

Gözüm kararmaya ve başım dönmeye başlamıtı ve biranda Baranım kucağına düştüm.

Baran: Doruk bayıldı yardım edin!!!!

Dolunay iç sesi: Doruğa yardım sesini duyar duymaz Bara'nın yanına geldim, çünkü nede olsa o da benim kardeşim gibiydi...

-----------------------------------------------------------
NASIL AMA İLK BÖLLÜÜÜMMMMMM

AliyeSner😒'Le birlikte yazdık (Hatırlatma.)

YA BEN SON BÖLÜMÜ YAZMAYI UNUTMUŞUM SALAK GİBİ, O YÜZDEN DÜZENLEME YAPMAM GEREKTİ. ÖZÜR.

Bir kalp, iki buçakHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin