Seninle geçirdiğim o 1 yıl (daha olmadı ama az kaldı) için hiç pişman değilim abim, teneffüslerde sınıflara girmemizi, yemeğinden vermeni, her gün mavi dinlememi (yeter artık desende), yanımda oturan kişiyi ikimizin de artık sevmemesini, edebiyat dersinde saçma saçma sesler çıkarmanı, tarihçinin seninle sohbetlerini, din dersinde künefe videoları izlememizi, ikimizin de dertli olmasını (sen olma), ailemin onlardan gizli yaptığım şeyi öğrendiklerinde okul çıkışı seninle birlikte dolaşmayı (o gün cehennem gibiydi), her teneffüs seninle uğraşmayı, fotoğraflarını çekmeyi (her ne kadar kaçsa da en sonunda çekiyordum), benim ona karşı olan duygularımı her ders ve teneffüs dinlemeni (kim olduğunu anlamadıysan soyadınız aynıydı ismi de kendin bulursun artık), yine yanımda oturan kişinin dedikodusunu yapmayı ( baş harfi d), uyumaya çalıştığın zaman seni uyutmayışımı (şaka da olsa kızdığın da bir ara benim gözler dolmuştu, sulu gözüm azıcık), 4 ekler ve çorba sözünü, seni her gördüğümde de canım abim ya deyişimi, sırf açığa geçmek istiyosun diye gitme diye uğraşmami (şimdi ben yokum) ve daha bir çok şeyi sanırım özledim 😿
hepsini okur musun bilmiyorum ama okursan mutlu olurum, bu saatte böyle birşey yapmak aklıma geldiyse bil ki çok değerlisin, kendini üzme sakın whiite17 🌺
ağlayan kurbiş kaçar
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
