ASİ : Deniz kenarında oturmuş, düşünüyordum. Deniz beni bambaşka ruh hallerine sokuyordu... Dalgalar uzaklaştıkça, dertlerimi alıp götürdüğünü, kayalara çarptıkça ise yeniden onlarla yüzleştiğimi hissederdim... Sonra kalkıp eve doğru yürümeye başladım. Hem düşünceliydim hem de suratım asıktı. Beni gören bir komşum yüzünü buruşturup yanımdan geçti. Benden hoşlanmadıklarının farkındayım. Çünkü ; genelde çok soğuk ve gıcık biri oldugumu söylerler. Peki umrumda mı ? Tabii ki hayır !
.......................................................................
RÜZGÂR : Arabamı bir uçurum kenarına çekmiş, sigaramı yakmış, düşünüyordum. İçimde kocaman bir boşluk vardı sanki.. Tıpkı kenarında durduğum uçurum gibi. Dibi gözükmeyen bir boşluk.. Neden mi ? İşte orasını ben de bilmiyorum. Herşeyim vardı. Araba,ev,para. Mutluluk için yeterli değildi tabi. Onları tamamlayan çok yakın arkadaşlarım vardı. Ailem vardı. Peki bu hissettiğim boşluk da neyin nesi ? Bunu mutlaka çözmeliyim.
