Sahilin orada iskelede denizin kayalara vuruş sesi eşliğinde yürüyüş yapan bir çift.
Kadın denizi izledi, adam kadını. Sahi adam ne ara bu kadar tutulmuştu karşısındaki kıvırcık kısa boylu kadına. Kadının saçları rüzgarın etkisi ile hafif hafif sallanıyor gözünün kenarındaki dikiş izi belli oluyordu.
Adam kadının her milimini inceledi.
Kadın izlenmenin verdiği etki ile adama döndü. Elini önce saçına atıp karıştırdı daha çok düzeltiyor gibiydi.
"Şey bugün saçlarımı düzgün yapamadım da,rüzgarla daha da bozuldu."
Adam gamzesini belli edecek kadar gülümsedi.
"Bilmiyorum ne vardı saçlarında...
Rüzgar mı delice eserdi,
Gözlerim mi öyle görürdü yoksa...
Saçlarının her hali hoşuma giderdi."
Kadın dinlediği mısra ile adama bir kez daha mest oldu. Tebessüm etti ve adama bir kaç adım yaklaştı ellerini adamın sırtına dolayıp başını göğsüne yasladı. Adam gülüp kadını sarmaladı.
"O kadar güzel gülüyorsun ki başkası sana kapılacak diye ödüm kopuyor."
Adam bir kez daha güldü.
"Ben sadece sana özelim yavrum. Gerisi beni ilgilendirmiyor."
Kadın gülümsedi.
"Miraç?"
"Efendim yavrum"
Kadın, adamdan bir kaç adım uzaklaştı. kadının ifadesini anlayamadı adam ne olmuştu birden bire,niye değişik baktığını çözemedi.
"Hadi evimize gidelim."
"Mine'm deniz havası seversin,bir sorun mu var?"
Kadın kocaman gülümsedi,adamın içini rahatlatmak ister gibiydi. Ellerini adamın koluna sardı ve çekiştirircesine yürümeye başladı.
"Hayır bir sorun yok,sadece evimi özledim sevgilim."
Bir şey demedi adam,sessizce yürüdüler. Caddeye çıkıp, kalabalığa karıştılar. Arabaların havaya kaldırdığı tozlar kadını tıkadı kendisi astım hastasıydı, diğer astım hastalarına nazaran onun ki ciddi idi. Çantasından ilacını çıkartmaya çalıştı ama bulamadı.
"İlacımı evde unutmuşum sevgilim tıkandım ben,nefes alamıyorum."
Bir kaç kez öksürdü.Miraç elini cebine attı aradığını bulmanın sevinci ile elindekini Mineye uzattı. Minenin ilacı.
"Yanımda hep bir yedeğini taşıyordum güzel kızım. Korkma ben varken bir şey olmaz sana."
Mine gülümsedi ve ilacı ağzına yerleştirdi üst taraftaki tüpe bir iki defa bastırdı. Biraz sonra rahatlamanın verdiği etki ile derin derin nefes aldı.
İleride sokak sanatçılarının sesi geliyordu. Önünde ise kalabalık denebilecek kadar insan. Çalan şarkıyla Miraç kocaman gülümsedi. Güzel sevgilisi ile şarkıları çalışıyordu.
"Mine'm, güzel kızım. Dans edelim mi?"
"Edelim sevgilim."
İnsanları umursamayan kendi içinden nasıl geliyorsa öyle davranan bir çiftti onlar. Mine, Miraçın elinden tutup kalabalığa doğru çekiştirdi. Kalabalığın arkasında kaldılar. Mine ellerini Miraç'ın omuzuna koydu. Miraçta Minenin beline ellerini yerleştirdi. Yavaş yavaş sallanmaya başladılar. Sessizce mırıldanmaya başladı Miraç.
"Ben bal arısı gibiydim senden önce."
"Bak pervanelere döndün beni görünce."
Miraç şarkıyı kendine göre uyduran Minesine güldü.
