"Lotte!" schreeuwde mevrouw Rosendael dwars door mijn dagdroom heen. "Even dromerig als altijd. Wanneer ga je dat nu toch eens afleren?" Elke les geschiedenis hetzelfde. Mevrouw Rosendael ergert zich nogal aan mijn dromerig gedrag. Hoewel ik er helemaal niks aan kan doen. Haar lessen zijn zo saai! Liever les van mevrouw Van Oele met haar hoog zeurend stemmetje. Waar was mevrouw Van Oele eigenlijk? Plots verdwenen en nooit meer iets over gehoord. Vreemd. Met mijn afdwalende gedachten was ik weeral eens de prooi van mevrouw van Rosendael haar gezaag. Ik kon maar beter opletten, want wanneer ze kwaad was was ze ook echt kwaad! Half luisterend zag ik hoe een klein kladpapiertje zich sierlijk bewoog door de klas. Alweer een roddelpapiertje. Daar word ik nou eens gek van! Veel vrienden heb ik niet. Ik ben tevreden met mijn beste vriendin Marie. Zij heeft wel veel vrienden. Maar waarom zoveel vrienden hebben? Ik begreep het toch niet hoor. Met mijn gedachten terug bij het roddelpapiertje stelde ik me de reactie van mevrouw Rosendael voor. Wanneer ze het zwevende papiertje zou bemerken, zou ze het uit de handen van de leerlingen ritsen en zou ze haar 10e preek van de dag beginnen. Mijn gedachten werden waarheid, het briefje werd voorgelezen. Meestal weer zoiets onnozels over leerkrachten. Mevrouw Rosendael schrapte haar keel en zou dadelijk met een woedende blik naar Jack, die ruige boy uit onze klas, kijken. Vernederend voor haar was het inderdaad, ja. Maar dit keer was het anders..
JE LEEST
Verdronken 'in een droom'
RandomEen dromerig, 14 jarig meisje met een heel normaal leventje dat plots een vreemde wending krijgt. Een meisje die geen besef heeft van de wereld rondom haar. De realiteit is niet zo mooi als in haar afdwalende gedachten..
