Han'dan
Saat 12.30 olmuştu normalde kahvaltı saatim geçmişti, ya hemşireler gelmiş ve uyuduğumuz için gitmişti yada hiç gelmemişlerdi, herkes uyanmıştı minho ve ben hariç, hayret ettim bizi uyandırmamalarına diğerlerinin, yani şey denemişler sanırım... Herkes uyanıktı bazıları telefonuna bakıyordu bazıları eşyalarımızı topluyordu acıktığımız için dışarda kahvaltı yapıyorduk, aklıma gelen soru ile kafam dank etti
"Soobin'lerin haberi varmi"
Soruyu ortaya atmıştım bana cevap veren seungmin olmuştu
...
Sabah uyandığımda yanımda chan vardı, noluyo amk. Ilk şok olmuştum sabah herkesden önce uyanmıştım, ben uyandıktan 5 dakika sonrada hemşire gelip kahvaltı getirmişti ama daha uyanmadıklarını görüp gitmişti. Hemşire gittikten sonra ilk işim chan'ın yanından kalkmaktı, sıkıca sarılmıştı noluyoz amına koyayım. Bu konuyu ikimiz müsait bir yerde konuşmalıyız, komuşucazda büyük ihtimalle, çünkü biz diğerleri gibi vahşi değiliz, medeniyiz. Güçlükle kalktım yanından, aslında baya kıpırdanmıştım nasıl hala uyanmamıştı amk neyse odanın wc'sine gittim işlerimi halledip içeri geldim ve telefonuma bakmaya başladım, yaklaşık yarım saat sonra sırayla uyanmaya başladılar
Günaydın changbin
5dk. Sonra
Günaydın jeongin~nie
15dk. Sonra
Günaydın lix
Aaa yeter be uyanın artık herkese sırayla günaydın diyemem dimi ?!
Bağırmamla nerdeyse herkes uyanmıştı, han ve minho hariç. Camışmısınız amk uyansanıza, götümü yırtarak bağırdım herkes uyandı bi bunlar uyanmadı25dk. Sonra
"Şükür kalkabildiniz ya"
...
Uyanır uyanmaz duyduğum ses seungmin'den gelmişti. Saate baktım 12.30 olmuştu. Kahvaltı saatim geçmişti kafamı yana çevirdim minho hala yanımdaydı, tamam bayıldığımda beni hastaneye getirmesi ve diğerleri gelene kadar yanımda durmasi hoş bi hareketti ama hala yanımda olması ilginçti.. bunu çok fazla sorgulamadım, peki sorgulamalımıydım ? Tekrardan kafamı minho'ya çevirdim...uyuyordu, tatli görünüyordu ama uyandırmam gerektiğini bildiğim için seslenmeye başladım
"minho hyung"
"hyung~"
"uyansana hyung"
"minho-ah~"Tanrıya şükür gözlerini araladı, "o kadar seslendim uyanmadında minho diyincemi uyandin?" Sorduğum soruya karşı konuşmak için dudaklarını ıslatıp cevap verdi "bana hyung deme, minho de aramizda 1 2 yaş var" şaşırdım, yani seungmin'le aramızda sadece ay olmasına rağmen ilk arkadaş olduğumuzda "bana hyung diyebilirsin jisung-ah~" demisti ben şok, "peki sen öyle istiyosan minho derim" gülümsemiş ve wc'ye ilerlemişti. O gelene kadar bizde odayı toplamıştık sonuçta tüm geceden beri bana yardım eden o bide toplama işini ona bırakmamalıyız dimi. Minho'da içeri girdi kahvaltı hala gelmemişti...
"Isterseniz kahvaltıyı dışarda yapalım"
Seungmin'e bakaraktan söylemişti bunu chan hyung, amına koyayım asıl kişi benim ben, neyse alıştım artık... evet 1 günde. Chan hyung ve seungmin'in birbirine olan aşk dolu bakışlarından anlamamak elde değil, amk seviyorsanız seviyorum diyin ne uğraşıyorsunuz.. neyse aşırı açtım onlara laf yetiştiremezdim. "Valla bana uyar açlıktan hepinizi yiyebilirim şuan" herkes beni onaylar mırıltılar çıkardı. Tam o anda chan hyung'un telefonu çaldı arabası gelmiş adresde bulamadıkları için aramışlar chan hyung'da hastanenin ismini verdi en azından birazımız arabaya doluşup birazımızda yürüyerek veya taksi ile gelmeyecekti. Araba yaklaşık 10 dakika içinde geldi, gelince tekrar aradılar getirdik diye. Minho "siz aşağıya inin bende çıkış işlemlerini halledip geliyorum diğer arabanın anahtari bende zaten" dedi. Chan hyung onayladı, hep beraber aşağıya indik. Chan hyung, changbin hyung, jeongin ve seungmin chan hyungun yeni arabasına biniyolarken seungmin'i tuttum bu aralar chan hyung'la ayrı bi havaları var ilk günden bu kadar fazla yakınlık olmaz diyip kendime çektim, tabii gece ayni koltukta dipdibe yattiklarini bilmeden
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hiraeth • Minsung
FanfictionOkul çıkışı barmenlik yapan Han Jisung, Onu görmek için bara gelen Lee Minho Texting , düzyazı