İstenmeyen Düşmanlıklar

Başlangıç.

"Jisung, yine bilgisayar başında mısın?..."

2023 24 Ağustos Kore, Seul.

Felix Jisung'un sandalyesinin başına çenesini yaslayıp oyununu izlemeye başladı. Sonra kulaklığından tutup çıkardı ve sandalyesinden Jisung'u kendine döndürdü

"Ne var yine Felix?"

Diye homurdandı Jisung. Felix derin bir nefes alarak dudaklarını araladı

"Bugün abim dönüyor, hiç heyecanlı değil misin?"

Jisung gözlerini devirip kulaklığını taktı ve Felix tekrar dürtünce Jisung'un bağırmasıyla irkildi.

"Jisung, abim dönecek diyorum. Tehlikeli şeyler olabilir... Nişan almayı bile bilmiyorsun, tek yaptığın bilgisayar oyunları oynamak ve yatmak. Abim seni buraya alırken ne hata yaptı acaba..."

Felix ayağa kalkıp sözüne devam etti

"Jeongin abim sana nişan almayı öğretir. Geç olmadan abim dönene kadar öğrenmen gereken şeyler var. Tanrı aşkına, 6 yıldır bir kez bile silah eline almamışsın. Senden küçüğüm ve senden de iyi biliyorum Hyung. Bu işler dövüşmekle geçiştirilmiyor. Silahlı birini nasıl vurmayı hedefliyorsun?"

Jisung, sadece Felix'in son sözlerine dikkat ederek konuştu.

"Sen silah tutmayı iyi bilirsin, bende bilakis, dövüşmeyi iyi bilirim Felix. o yüzden birbirimizin işine karışmamamız daha iyi olur."

Felix homurdanarak Jisung'un odasından çıktı.

"Tanrım, iş yalnızca dövüşmek değil..."

Jisung bilgisayar oyununa geri dönerek yeni tur'a başladı.

"Jisung!"

"JİSUNG!"

Yüksek ses, Jisung'un kulaklarına işleyince alelacele ayağa kalkıp kulaklığını yere düşürmüştü. Arkasına döndü

"Jisung, dövüşmekte iyi olman nişan almakta kötü olacağın anlamına gelmez. Yalnız odak gerektiriyor."

"Tanrım..."

Jeongin sözünü yarıda kesip Jisung'un kolundan tuttu ve bilgisayarın fişini çekti. Ardından sözlerine devam etti.

"Bu iş çocuk oyuncağı değil Jisung, bunu öğrenmen zaman alacak gibi görünüyor."

Jisung sinirlice iç çekti, Jeongin Jisung'un boş homurdanmalarını fark edip sorgulayıcı bakışlar atmasının ardından Jisung gözlerini kaçırdı.

Jeongin, Jisung'un kolundan tutarak nişan odasına doğru götürdü.

Jeongin eli cebinde odayı incelerken konuştu

"Gelmeyeli uzun zaman oldu."

Jeongin ve Jisung uzun uzun çalışırken Jeongin'in çalan telefonu ile yarıda kesildi.

"Evet, abi?"

"Jeongin, en son o mekandan ne zaman taşındık?"

Lee Minho'nun garip sorusu ile sorgulayıcı bir şekilde yanıt verdi.

"Sen gittikten 1 sene sonra..."

"Jeongin, o kıska tipli çocuğa öğrenmesi gereken bir şey olduğunu söyle. Bu akşam için hazır olun."

Jeongin'in sayıklamalarına rağmen Minho'nun her zaman Jeongin'in yüzüne kapatma gibi bir huyu vardı.

Jeongin oradaki siyah koltuğa oturarak Jisung'u izlerken dudaklarını araladı