My Secret Admirer [Unedited]

Chapter 21 (New Life)

David POV

Lumipas ang ilang week ay hindi pa rin ako nakakapag online selling sa account ko dahil sa kagagawan ni Kean. Nawawalan ako ng tiwala sa aking sarili na mag live ulit sa aking social media accounts at hindi ko pa kaya humarap ulit sa camera. I'm afraid to read my followers' comments on my live Facebook account, and they might judge me for what happened. Hindi muna ako mago-online selling sa FB account ko, unti-unti ko munang kukunin ulit ang loob ng aking mga followers.

Saturday ngayon at kailangan ko ng labhan ang mga damit ko. Sinimulan ko 'to nang pagbababad ng mga damit ko at ang paghihiwalay-walay ng mga di kolor sa mga puti.

Naglagay muna ako ng tubig sa palanggana upang simulan ko na ang pagbababad ng mga inihiwalay kong mga damit sa banyera.

Sinimulan ko ang aking paglalaba ng mga damit sa pagpapatogtog ng music sa aking selpon habang inilagay ko ito sa isang maliit na mesa na hindi mababasa ng tubig.

"Nakakapagod naman itong paglalaba ng damit gamit 'yong sariling kamay, ang sakit na ng braso ko," reklamo ko sa ginagawa ko.

Ipinahinga ko muna ang aking braso dahil nakakangalay na ito.

Naisipan kong buksan sana 'yong FB account ko ngunit kailangan ko nang tapusin 'yong nilalabhan ko dahil sayang 'yong sikat ng araw.

Ipinagliban ko muna ang aking pagbubukas nito upang tuloy-tuloy ang aking ginagawa.

Isinampay ko muna ang lahat ng aking nilabhan at ako'y magluluto na ng makakain ko sa tanghali.

When I was cooking at my cuisine, somebody knocked on the door. I hesitated to open the door because I hadn't been informed that there would be a visitor of mine.

But I realized baka may importanting sasabihin sa'kin. I took up my facemask so I can be safe at all, kong sino man iyong nasa labas ng pintuan ng apartment ko.

"Sino 'yan?" tanong ko.

Agad ko naman binuksan ang pintuan upang malaman kong sino ang nasa labas at 'yong kumatok kanina.

Nagtingin-tingin ako sa paligid pero wala namang tao. Baka na wrong katok lang 'yon hehe, sinirado ko ulit ang pintuan ng aking apartment at bumalik sa pagluluto. After a few minutes, may kumatok na man, hindi na ako nag-atubiling buksan ulit ito.

"Hi sir may nagpapabigay po ng bulaklak sa room na 'to!" bungad agad sa'kin ni Manong Guard.

"Ha? Sino naman nagbigy niyan and I'm not aware na may magbibigay sa'kin ng bouquet of flowers?" pagtatakang tanong ko.

"Ayaw niya pong sabihin 'yong name niya basta ipinabibigay niya po ito sa room number ng apartment mo!" pahayag ni Manong Guard.

"Ahh ganon po ba! Thank you po sa pagdadala nito!" anas ko sa lalaking iyon.

Agad kong ni-lock 'yong pintuan ng aking apartment, nakakita ako ng isang kapirasong papel malapit sa tinalian ng bulaklak at bumungad sa'kin ang isang mensahe galing ata sa nagbigay.

"Good morning David, I hope you have a good day today!" wika nito sa papel na binasa ko.

Sino kaya ang magbibigay ng ganitong bagay sa'kin ang wala naman akong mga friends ng ganito ka sweet, na magbibigay ng flowers ehh hehe.

Agad kong itinuloy ang pagluluto ng aking tanghalian at isinantabi ko muna ang bulaklak na ibinigay sa'kin.

I remember a day that someone na nagbigay rin sa'kin ng isang letter anonymously at nakalagay lang ito sa labas ng pintuan but hindi ko ko pa 'yon na basa. Saan ko ba inilagay 'yong letter na 'yon, but nevermind baka natapun o nawala na 'yon. Kakain muna ako kasi kumukulo na ang sikmura ko.

While I'm eating on my table napa chat si JenMark sa'kin.

"Ano gawa mo?" panimulang chat niya sa'kin.

I immediately replied JenMark chat.

"Eto kumakain bakit?" tanong ko.

"Wala, gusto ko lang mangamusta baka pagod ka na kalalaba mo sa mga damit mo!" pahayag nito sa chat.

"Ito nagpahinga kasi tanghali na, di pa nga tapos 'yong nilalabhan ko. Grabe ba naman isang buwan na walang laba, sino kayang hindi mapupuno 'yong isang drum hehe!" replay ko.

"Ako nga di pa ako nakapaglaba kahit Saturday, laba day hehe!" chat niya.

"Kumain ka na ba?" tanong ko.

"Ahm-m I haven't eaten yet because wala pa kaming ulam!" sagot niya.

"Kung malapit lang ako diyan baka binibigyan na kita heheh!" biro kong chat kay JenMark.

"Ito na nga nagtatawag na 'yong sikmura ko hehe!" anas nito sa'kin.

"Ah wait lang, send ako ng money through Gcash para makabili ka muna ng pagkain sa labas, wag kang magpapagutom, baka ulcer 'yong maging resulta niyan!" mungkahi ko.

"No, wag na! Babalik na 'yon si Mama galing palengke, may dalang ulam 'yon!" replay niya.

"Wag matigas ulo JenMark, I will send it right now!" dagdag ko.

"Ano pala name ng Gcash mo?" tanong ko.

"Is this true hehe? tanong niya sa chat ko na sa una pakipot pa hehe.

"Ito ba 'yong number mo?" sabay pakita ko ng number niya.

"Paano mo nakuha 'yan?" tanong niya ulit.

"Secret!" replay ko.

I immediately open my Gcash account to send the money to JenMark.

"Huy! Sean, bakit? May mas importante pang paglaanan ng pera sa ibinigay mo sa'kin, joke lang 'yon!" sabay send ng receipt ng Gcash.

"May pera pa naman ako dito, naglaan naman ako sa sarili ko. Take it pambili mo ng pagkain pati na rin 'yong pambili mo ng mga snacks! Pakipot kapa heheh" chat kong pabiro.

"Thank you talaga Sean!" pahayag niya chat.

"Brb nandito na pala si Mama, may dalang ulam, sana di kana nag-abalang magsend pa ng pera sa'kin!" paalam niya.

Hindi ko namalayan na naubos na lang 'yong pagkain ko kakachat naming dalawa ni JenMark. I immediately wash my dishes after I ate.

Pagkatapos kong kumain ay agad akong gumayak upang tapusin ang aking nilalabhan sa C.R. Actually doon talaga ako naglalaba sa C.R kasi walang space sa bahay o di kaya sa likod ng apartment ko para maglaba, di katulad sa probinsya, sa igiban talaga kami naglalaba dahil malapit siya sa pinagkukunan namin ng tubig mas easy siya na way para hindi kami gaanong mapagod kakakuha ng tubig sa igiban na 'yon.