"Buraya doğru geliyor"
Jimin masaya eğilmiş bir şekilde fısıldadı
"Kim buraya geliyor"
"Selam nasılsınız"
O yanı başımda dikilmiş bize bakıyordu
"İyiydik sen gelene kadar"
Jimin gözlerini devirdi bunu söylerken
"Ah jimin Espritüel biri olduğunu bilmiyordum"
Yoongi ayağa kaltı
"Ben şimdi göstericem sana Espritüeli"
Taehyung her zaman ki gibi onun kolundan tuttu
"Ne istiyorsun kardeşim"
Kardeşim lafını bastırarak söylemişti kafamı yemekten kaldırmıyordum tam yanımdaydı o mesajdan sonra ona cevap vermemiştim büyük ihtimalle benle oyun oynuyordu zaten her zaman ki gibi
"Jungkookka konuşmak istiyorum"
Kafamı kaldırıp ona baktıp sırıtarak bana bakıyordu ellerini masanın üstüne koyup yüzüme yaklaştı
"Naber güzel... "
Lafının devamını getiren eden jin yemeğini onun kafasından aşağıya döktü
"Siktir git burdan belanı bizde bulma"
Geri çekildi kızgındı elini sıkmıştı ve titriyordu bileğimden tuttu
"Konuşmamız gerek hemen şimdi"
Bir anda beni sürüklemeye başladı ama onun hızına yetişemiyordum ona dur diyecekken başka biri daha kolumdan tuttu
"Onu rahat bırak"
Taehyung kolumdan tutmuştu ama hafif tutuyordu onun gibi tutmuyordu bencil bir anda affallamıştı bundan istifade taehuyng beni arkasına çekti
"Hadi ama abicim neden aşkıma engel oluyorsun başından beri bunun için savaşmadın mı? Neden şimdi engel oluyorsun"
Alay edıyordu taehyung beni daha çok arkasına çekti bizim çocuklarda ayaklanmış arkamdalardı
"Çünkü o istemiyor"
Bencil taehyung önüne geldi bana doğru eğildi
"Gerçekten jungkook benimle konuşmayı istemiyor musun? "
Gözlerimin içine bakıyordu ve garip bir şekilde ilk defa bu kadar derin bakıyordu yoongi önümüze geçti
"Bak döverim seni uza burdan çabuk"
Yoongi'ye bakıp alaycı bir tavırla tebessüm etti
"Hadi ama dostum bende sizin ile arkadaş olamaya çalışıyorum ve tabiki jungkook daha yakın"
Yoongi onun yakasından tuttu ve yere itti
"Sikerim senin yakınlığını ha"
Tam onun üstüne doğru gidecekken taehyung kolumu kurtardım ve önünde durdum
"Dokunma"
Yoongi şaşkınlıkla ve hayal kırıklığı ile bana baktı
"Gerçekten mi? GERÇEKTEN BU OROSPU ÇOCUĞU İÇİN BİZİ KARŞINA ALMANA DEĞER Mİ? "
Onlara baktım hepsi karşımdaydı o arkamdaydı ayağa kalmıştı gerçekten değer miydi onun için dostlarımı kuzenimi Taehyung karşıma almaya. Taehyung baktım bana bakıyordu bişey dememi istiyordu umud dolu gözlerle bana bakıyordu
Sonra arkamı döndüm ona baktım arkamda dimdik duruyordu alaycı bir tebessüm vardı dudaklarında sanki onu seçeceğimden emindi sanki hep onu seçicektim
Taehyung
Jungkook ona bakıyordu kafasının içinden ne geçiyordu bilmiyordum ama ona giderse çok yara alırdı ama onu seviyordu sonra tekrar bana bize döndü
"Söyle jungkook ona mı gidiceksin ismine aşk dediğin saplantılı duyguya zehirli sarmaşığa bencile"
Kendimi tutmamıştım bu gün ilk defa kardeşimin karşındayım kimin için tabikide ona saplantılı şekilde aşık olan çocuk için ne ironi ama
Peki en neden karşıdaydım neden her zaman ki gibi kardeşimin arkasında değildim neden? İkinciw saçma ironi
Jungkook doğru yaklaştım elini tuttum
"Nolur jungkook bunu kendine yapma"
Jungkook gözleri dolmuştu gözlerimin içine bakıyordu ne yaparsam kalırsın jungkook yalvarınca mı yalvarırım ayaklarına kapanırım ama lütfen seni öldüren bir aşka gitme
"Hadi gidelim jungkook"
Kardeşimde jungkook bir elini tutmuştu jungkook bir ona baktı bir bana bana yaklaşıp
"Özür dilerim"
Diye fısıldadı ve sonra gitti onunla gitti celladı ile ölüme gitti biliyordu öleceğini ama yinede gitti
Yazardan
Dedim ama ben belliydi böyle olacağı
Yoongi dağı taşı...
Burası jimin tarafıdan sansürlendi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bencil/Taekook
Fanfiction"Bencildi o hiçbir şeyi önemsemezdi umursamazdı" "Peki neden sevdin onu neden seni bu kadar yaralayan birisini sevdin" "Herşeye rağmen bende açtığı yaraya bile sevgi duydum ben o yüzden sorma bana onu bu denli neden sevdiğimi" "Bu sevgi seni öldürüy...
