Üvey Zorbam

22.

İyi okumalarrrrr bebislerrrr💓💗💖💞💝🌺
.
.
.
.
.
Jisungun gidişinden 3 hafta geçmişti minho büyük bir çöküş yaşamıştı yaşam enerjisi kalmamıştı uyuyamıyordu sürekli ağlıyordu goz altları mosmordu arkadaş grubu ile cok fazla konusmuyorlardı bangchan onun çöküş yaşadığını anlamıştı onunla konuşmak icin elinden geleni yapıyordu evet kötü şeyler yapmıştı ama minho onun arkadaşıydı seungmin,felix,jeongin ve kai jisungun hangi okula gittiğini biliyorlardı changbin,hyunjin ve bangchana söylememişlerdi minhoya dayanamayıp söyleyebilirlerdi arada  changbin,hyunjin, jeongin,bangchan,kai,felix,seungmin jisung ile buluşuyorlardı jisung devlet okuluna gitmeye başlamıştı ve cok iyiydi kimse biribirini zorbalamıyordu herkes kardeş gibiydi hatta sınıfta çiğköfte yapmışlardı jisung hayatında ilk defa bu kadar eğleniyordu ilk gittiğinde herkes onunla tanışmak için can atıyordu kendini hic yabancı hissetmemişti  ama bir sorun vardı minhoyu unutamıyordu  arkadaşlarına sözü vardı ama onların yanında minhoyu engelledi ve engeli acmayacagina söz verdi ama dayanamıyordu aklından çıkmıyordu minhonun kokusu sesi yüzü gülüşü minhonun tek kusuru kusursuz olmasıydı

Jisung yorucu bir günün sonunda evine gidiyordu eve giderken o parkın yanından geçtiği için oraya gitmek ve biraz oturup dinlenmek istedi parka doğru yürüyordu aklına minho geliyordu bankın yanına vardığında bankta birinin oturduğunu gördü oturan kişi ağlıyordu bu kişi minhoydu jisung onu görünce oldugu yerden hareket edemedi ve gözünden yaşlar düşmeye başladı kalbindeki yoğun istek üzerine minhoya koştu ve sarıldı

Minho yine ağlamak için ve sürekli jisungu hatırlattığı için o parkta o banka oturyordu yine ağlarken birinin ona ani bir şekilde sarıldı sarılan kişide ağlıyordu minho kafasını kaldırdı ve bu kişi jisungdu jisungu görünce ayağa kalktı ve jisunga daha sıkı sarıldı onu döndürmeye başladı onu öpüyordu alnından gözünden yanaklarından 

Bir teyze gelip minhoyu dürttü

"Oğlum iyimisin havayı niye öpüyorsun"

Minho bunları duyunca yanına baktı ve kimse yoktu

Jisung parkta oturmak istemişti ama yorgun olduğu icin vazgeçip eve doğru yürümeye başlamıştı eve vardığında kendini yatağa attı biraz tavana bakarak minhoyu düşündü sonra rahatlamak icin duşa girdi

Minho jisungu hayal etmişti ortada ne jisung vardı nede jisungun sarılması minho özür dileyerek eve koştu

Jisung duştan çıkmıştı ve sözünü çiğneyecekti evet minhoya yazacaktı onu çok özlüyordu yatağına oturdu ve telefonunu eline aldı

Bircik sevdiğim 🌸💓
Engeli kaldır

Evet/iptal et

Minho eve vardığında jisungun fotoğraflarına bakıyordu o bildirim gelene kadar

Çiçeğim🌺🌸💖
Minho

Biricik sevdiğim 🌸💓
Jisung gerçekten senmisin seni çok özledim lutfen beni affet sana yalvarıyorum

Çiçeğim 🌺🌸💖
Yarın okul çıkışı buluşabilir miyiz ama kimseye söyleme

Biricik sevdiğim 🌸💓
Şimdide buluşabilir sen ne zaman istersen buluşuruz

Çiçeğim🌺🌸💖
Yarın saat 14:00 o bankta

Biricik sevdiğim 🌸💓
Tamam lütfen sarılalım kokunu özlüyorum

(Görüldü)

Minho çok heyecanlıydı bugün süslenmişti gülüyordu evet gülüyordu jisung ile buluşacaktı 

Jisungunda ondan bir farkı yoktu mutluydu ama endişeliydi ya biri onları görürse yinede aklındaki kötü düşünceleri sildi ve hazırlandı

Sonunda okul bitmişti okuldaki herkes minhonun mutluluğuna şaşmıştı seungmin ve bangchan bunda birsey olduğunu düşünmüştü
Okul bittiğinde minho mutlu mutlu o parka gidiyordu bangchan ve seungmin ne olduğunu öğrenmek için onu takip ediceklerdi digerlerine cafeye gidicez demislerdi digerlerine söylememişlerdi minho oraya giderken okulun yanındaki çiçek dükkanından 11 tane gül almıştı 11 tane Gül'ün anlamı  hayatımda en çok sevdiğim kişisin anlamındaydı  çiçeklerı kokladı jisung kadar güzel kokmasada güzel kokuyorlardı seungmin ve bangchan şaşırmıştı neden gül almıştı ve bugün bu kadar mutluydu minho parka vardı ve banka doğru ilerledi jisung daha önce gelmişti minho onu gördüğünde ona koştu ve ona sarıldı onu döndürdü bu sefer gerçekten karşısında jisung vardı jisung kendine ona soğuk davranacaksın diye tembihlesede yapmadı ve oda ona sıkıca sarıldı seungmin ve bangchan bunu gördüklerinde şaşırdılar jisungun sözü vardı seungmin onların yanına gidecekken bangchan kolundan tuttu ve

"Hayır gitme özlemişler gel gidelim"

Dedi ve seungmini kolundan tutup ordan uzaklaştırdı

.
.
.
.
.
Biraz dedimki bir özlemlerini gidersinler
insan sevdiğine kıyamaz jisungda minhoya kıyamıyor