LABİRENT

Bu hayatta en zor şey yaşamak!

Nereden düştük bu saçma oyuna hiçbir fikrim yok. Sadece bir gün biteceğini biliyorum. Daha önce de dediğim gibi "Öleceğimiz gün için yaşıyoruz" Her gün ölüyoruz aslında ama farkında değiliz.

Sanki labirentteyiz...

sağa gidiyoruz, sola gidiyoruz ama bir türlü doğru yolu bulamıyoruz. Karmaşık, çetrefillli, çıkmaz yola saptığımız, kısa ama uzun sandığımız hayatlarımız... Küçük yaşta hayattan soğumamıza neden olan ortam ve insanlar... Aslında labirentte kaybolmamıza sebep olan da onlar da onlar! ortam ve insanlar!

Doğruyu yanlış görmemizi sağlayan, sorun yokken sorun yaratan... Zaten zor olan( aslında kolayken insanların zorlaştırdığı ) dünya, hayatı zorlaştıran şahıslar....

peşimizi bırakmayan karanlık gölgeler...

geçmişten kurtulmadıkça arkamda karanlık bir gölge oluşuyor. Geçmiş geçmişte kalsa bile senin için, insanlar mutlaka onları samanlıkta iğne ararmışcasına büyük bir özenle bulup önüne koyuyorlar...

içinde bulunduğum saçmalıklara ayak uyduramadığım için kızmayın bana... Ne bana bulaşın ne de benimle uğraşın! Yoruldum saçmalıklarınızdan... Dışarıdan insan gibi görünen ama daha iyi tanıdıkça insan diyemeyeceğim, geri kafalı şahıslar...