Tetikte olmak, kendini dinleyememek, yaşamanın tadını çıkaramamak...
Kendimi nedense durduruyorum? Ne zamana kadar kısıtlayabilirim? Neden kısıtlıyorum?
İnsanlar kendi zevklerini yaşasın diye ben neden kendi zevklerimi geri plana atıyorum. İstediğim gibi yaşamayı, bir şeyleri umursamamayı, aklımı boşaltabilmeyi, bir şey yapmak istemediğim zaman gerçekten bir şey yapmamayı istemek neden zor geliyor?
Hayat benim. Kontrolümde olması gereken şeyleri es geçiyorum. Sürekli sorular soruyorum. Sorguluyorum. Ama bir yere varamıyorum. Çünkü karar veremiyorum. Kararını vereceğim şeyler zor geliyor. Yeniden başlamayı gerektiriyor. Bunu yapmaya gücüm, enerjim yok.
Vazgeçmek kolay olmuyor. Bir sürü sebep yaratıyorum. Vazgeçmemek için. Benim olmayan bir şeyden nasıl vazgeçeceğimi bilmiyorum.
