Küçük kız annesinden izin alarak çıktığı parkta salıncakta sallanıyordu,parkta çocuklara kola veren adamı görünce kendisine de verir düşüncesiyle adamın yanındaki kaydırağa yaklaştı.
Adam küçük kızı fark ettiğinde elinde tek bir tane kola kalmıştı.
Adam elindeki kolayı küçük kıza uzattı ve
"Elimde son bir tane kaldı,aslında kendim içecektim ama böyle minik ve bir o kadarda tatlı kızı görünce kendim içmem mümkün değil." dedi gülümseyerek.
Adam 30lu yaşlarında gibi duruyordu,sakalları kirlenmiş ve uzundu.Üstünde mavi bir gömlek ve altında pantolon vardı.
Küçük kız;
"Teşekkür ederim abicim" dedi,
"Rica ederim minik,açmamı ister misin?"dedi adam.
Küçük kız kafasını onaylarcasına salladı,adam kızın küçük elini iki avucunun içine alarak kolayı açtı.
Küçük kızın küçük dudakları kolayla buluşmak üzere iken birden kola ile birlikte yere yuvarlandılar.
"Hey!Tanımadığın insanların sana verdikleri şeyleri yememelisin!"dedi onu yere iten ufak çocuk.
"Seni ilgilendirir mi be çocuk!" diye kükredi küçük kız.
"İnsanların dış görünüşüne bakarak insanlara güvenmen ne kadar saçma!Bide bana bağırıyorsun.O kolayı içseydin ilerideki çocuk gibi karnın ağrırdı görürdün gününü!Keşke yardım etmeseymişim."dedi çocuk.
Kız ayağı kalktı ve onları şaşkınlıkla izleyen adamın yanından koşarak uzaklaştı.
Çocuk yüzünden şimdide ağlıyordu!
Bu çocuğun küçük kızla alıp veremediği ne vardı kız anlayamıyordu.
İlk onu kaydıraktan düşürmüştü şimdide kolasını dökmüştü,çocukla biraz daha aynı ortamda kalsa çocuğu sinirden boğabilirdi.
Ağlayarak evinin yolunu tuttu,arkasından gelen adım seslerini duyuyordu ama umurunda değildi çünkü kızın evine giden yoldan geçen birsürü insan olurdu.
Küçük kız evinin yoluyla aynı olan adama bakmak istercesine kafasını döndü,bu oydu;Az önce ona kola veren adam ve arkadaşı.
Küçük kız çocuğun dediklerini aklına getirdi ve adamların kötü niyetli olabileceğini düşündü.O zaman neden kola vermişti ki?
Adımlarını hızlandırdı ve arkasındakileri düşünmemeye çalıştı.Adamlar kız ilerledikçe daha da hızlanıp kıza yaklaşıyordu,kız daha fazla dayamamayıp koşmaya başladı.
Bu olamazdı,adamlarda koşuyordu.
Küçük kız başına birşey geleceğini anladı ama elinden birşey gelmiyordu.
Napabilirdi şuan?
Adamlardan biri kızın kolunu serçe çekip kızı yere düşürdü.
Küçük kız çığlıklarıyla adamları uzaklaştırmak isterken adamlar kızı daha da sıkıp canını yakıyordu.
Gömlekli adam kızın suratına sert bi tokat geçirdi ve susmasını istedi,ama kızın ağlayışı hızlanıyor ve tiz çığlıkları fazlalaşıyordu.
Adam yerden bulduğu tahta parçasını eline aldı ve cebinden çakmağını çıkarıp ucunu yaktı,yaktığı tahta parçasını ilk önce ayaklarımı etkisiz hale getirmek için defalarca vurdu.Ama iyiydim,sadece dokunmasındı.Eve sağsağlim gitse sorun olmazdı değil mi?
Kız bilemedi,eve gidebilir miydi?
Vücudunda kızgın ateşin yandığını hissettiğinde artık düşünceler için çok geçti.Hayaller ve düşünceler için...
