footballers, one shots

mason mount

"Neden anlamak istemiyorsun, Mason? Senden başka kimsem kalmadı."

Ellerini arabanın direksiyonuna vurarak gaza yüklendi.

"Bana iyi gelmiyorsun."

"Sen benim en yakınımsın, sana ihtiyacım var."

"En yakının olmak istemiyorum."

"Yine takımla girdiğin iddialardan birinin içinde miyiz?"

Arabayı kenara çekip kafasını geriye yasladı

"Neden anlamak istemiyorsun?"

Ona dönüp sorar gözlerle baktın.

"Seni seviyorum, seni tanıdığım ilk günden beri seviyorum."

Gülmeye başladın, onu ciddiye almamana sinirlenmiş olacak ki bir anda dudağını öptü ve hızla geri çekildi.

"Dalga geçmeğimi anladın mı?"

"Sen ne çeşit bir manyaksın?"

Güldü.

"Seni sevdiğimi söylüyorum ve cevabın bu mu?"

Afallamıştın.

"Mason, kes şunu."

"Neyi?"

"Beni sevmediğini biliyorum."

Uzunca suratıma baktı.

"Sen gerçekten aptalsın."

"Özüne döndün, Mason."

"Neden inanmak istemiyorsun?"

Yüzüne baktığında ciddi olduğunu tekrar anlamıştın.

"Neden bunu bana şimdi söylüyorsun?"

Haklıydın, o ise gülüp ellerini kendi yüzüne götürdü.

"Aramızın bozulmasından korktum."

Anlamsızca tekrar ona baktığında çapkınca gülümsüyordu.

"Şu an bunu düşünmeni engelleyen ne?"

"Sadece dayanamıyorum, daha fazla seninle arkadaş kalamazdım."

"Beni öptün, Mason."

"İlkmiş gibi konuşmayı kes."

Haklıydı, ilk değildi.

Ve asla son olmayacaktı.

---

istekleri buraya alalimm