In een andere wereld

De sleutel naar de deur

We gaan met wat vrienden naar de grens van de stad. Ik weet niet echt wat we precies gaan doen, maar blijkbaar doen we dit vaker dus ik heb er vertrouwen in. We gaan met Marc zijn auto want hij is de enige met een rijbewijs. Marc neemt ook wat bakken bier mee. Het is de eerste keer dat ik alcohol drink. Geen idee hoe bier zou smaken. Hopelijk heb ik in dit leven niet teveel gedronken.

Eindelijk komen we aan bij de grens van de stad. Liam en Marc nemen de bakken bier uit de auto en zetten het op een tafel naast een oude boerderij. Ik zie een half afgebrand hutje staan en herinner me dat ik hier een paar dagen geleden wakker werd. Plots herken ik ook de boerderij, het is de boerderij dat nog mijn woonplaats was, toen pa nog leefde. Ik ga er naar toe en open traag de deur. Het ziet er uit zoals voor we het gekocht hadden. Er zal waarschijnlijk niemand in hebben gewoond na de vrouw die het huis aan ons had verkocht. Rustig wandel ik binnen. Ik twijfel of ik naar boven zou gaan om mijn kamer te zien, maar besluit om het toch niet te doen. Plotseling hoor ik een stem:"Ik kan je helpen, jongeman."
"Wie zei dat."
"Ik kan je helpen je terug naar je juiste leven te gaan."
Ik werd bang, maar ik wilde meer weten. Subtiel probeer ik de kant vanwaar de stem komt te zoeken. De stem komt dichter en dichter.
"Ik kan je nu naar de sleutel brengen." zei de stem.
Ik heb echt geen idee wat hij ermee bedoelt.
"De sleutel naar de deur." vervolledigde hij.
Nu begrijp ik er nog minder van.
Ik hoor Liam mijn naam roepen, maar ik wil weten wat er allemaal aan de hand is. Plots word ik heel duizelig en val neer op de grond.

Ik word wakker in een lege ruimte. het enigste dat ik zie is een sleutel die aan de muur hangt. Zou het de sleutel zijn waar die man het over had? Zou het die sleutel zijn naar de deur. Nu bemerk ik ook dat er geen uitgang is. Er schijnt licht, maar er hangen geen lampen. Er is iets raars aan deze kamer, iets raars dat ik nog nooit heb meegemaakt, misschien wel raarder dan dat ik een paar dagen geleden wakker werd en niet wist waar ik was. Het wordt precies een hobby: wakker worden op een plaats en niet weten waar te zijn. Er is wel één grote vraag: hoe geraak ik hoer uit? Ik wandel tot aan de sleutel en neem het van de muur. Plotseling begint de kamer rond te draaien en de muur valt wegen. Vreemd genoeg val ik niet mee naar beneden, maar blijf zweven in de kamer. Na een paar minuten stopt de kamer met draaien. Ik voel me draaierig. De muren verdwijnen en ik sta terug in de boerderij met de sleutel in mijn hand. Ik kijk naar mijn horloge en zie dat het nog geen tien minuten later is. Ik ga terug naar de rest en iedereen zit wat te drinken. "Wat ben jij nu gaan doen?"
"Oh, ik was gewoon even in die boerderij daar." Ik denk niet dat ik dit geheim aan iemand kan toevertrouwen dus zeg ik maar niets over deze vreemde gebeurtenis.

's Avonds lig ik in mijn bed en kijk door het raam naar de hemel. De sleutel ligt in mijn hand. Hoe zou ik die deur kunnen vinden als ik niet eens weet hoe die er uit ziet? Moet ik weer wakker worden op een vreemde plaats of zo? Ik probeer te slapen, in de hoop dat ik wakker word en alles terug normaal zou zijn, maar daar kan ik niet op rekenen. Dit is misschien wel leuk als je even kon wegglippen naar die wereld en terug kon komen naar deze wereld wanneer je maar wilt. Misschien is dat wel zo en moet ik gewoon die deur vinden.

De volgende dag word ik wakker in mijn eigen bed, gelukkig zit ik niet te drijven in het midden van de oceaan of zo.Ik stap uit mijn bed en val tientallen meters naar beneden dat eindigt met een zachte landing. Ik ben op een grote grasvlakte met twee deuren. "Kies." zei een stem. Kies? "Moet ik een deur kiezen?" Opnieuw zei de stem:"Kies."
Ik loop naar een deur en pak de klink vast. Ja lap, die zit op slot. Ik loop naar de andere deur, die zit ook op slot. Plots herinner ik me de sleutel, de sleutel naar de deur. Ik wil de sleutel uit m'n broekzak halen, maar ik kom net uit bed en heb mijn pyjama nog aan. Ineens verandert mij pyjama in mijn kleren. Sinds ik in deze wereld ben, gebeuren er magische dingen.