なんでわたし [Neden Ben?] Zenitsu X Reader

FİNAL

SELEME CENEMELERR WAĞĞĞH💅
gereksiz bir giriş oldu evet. BEKLEDİĞİNİZ YB GELDİ AĞAĞAĞ
Neyse çok heycanlıyımi kafamda hiç senaryo yok. Hadi geçtim bölüme.
————————————————————
Y/N: HAYIR ZENİTSU! AÇ ŞU KAPIYI!

Zenitsu: Y/N. Gitmeni söyledim. Eğer gitmezsen...

Zenitsu'nun kelimeleri boğazında kaldı. Ve mecburen kapıyı açtı. Karşısında ağladığı için makyajı akmış Y/N duruyordu Zenitsu'nun... Y/N'nin karşısında ise ağlamaktan gözlerinin altı şişmiş gözleri kanlanmış kıpkırmızı olmuş bir Zenitsu...

Zenitsu: İçeri gel Y/N.

Y/N içeri girdi ve tuvalete gidip yüzünü yıkadı. Yüzünü yıkadıktan sonra Zenitsu'nun odasına çıktı.

Y/N: Zenitsu... Ne oldu sana? İyileşmiştin... İyiydin. Ne oldu da bu hale geldin yine?

Zenitsu: Seninle alâkalı değil Y/N. Seni endişelendirdiğim için üzgünüm.

Y/N: Benimle alâkalı olmadığından emin misin? Sanki öyleymiş gibi geldi bana...

Kahretsin! Bu kız Zenitsu'nun ciğerini biliyordu. Ne olsa hemen anlıyordu. Zenitsu, Tanjiro, Nezuko ve İnosuke ona yalan söylediğinde o yalan kendilerinin götünde patlıyordu.

Zenitsu: İYİYİM DEDİM YA!!!

Y/N: ...

Zenitsu birden ağzını elleriyle kapattı ve öylece dona kaldı. Kötü durumda olduğundan sesini ve duygularını kontrol edemiyordu. Kendini acilen toplamalıydı. İlk defa Y/N'ye sesini yükselmişti. İlk defa...

Y/N: ...

Zenitsu birden yerinden kalktı ve hızla lavaboya gidip kapıyı kapattı, ağlıyordu.

Y/N: Ağlama Zenitsu... Beni de üzüyorsun. Lütfen...

Zenitsu ağlamaya devam ediyordu. Kendi sesi dışındaki tüm sesler boğuk ve tiz geliyordu kulağına. Y/N'yi duyuyordu ama sözlerini değil, sesini... Y/N'yi duyuyordu.

Zenitsu üzgün değildi, kızgın değildi, mutlu değildi, hayal kırıklığına uğramıştı sadece. Ama büyük bir hayal kırıklığıydı bu. Çünkü kırılan hayaller de büyüktü onun için.

Ortamda büyük bir sessizlik oluşmuştu. Odadaki tek ses Zenitsu'nun hıçkırıklarıydı.

Zenitsu: ...

Y/N: Zenitsu... Biliyorum ama...

Y/N sırtını kapıya yasladı ve oturdu. Zenitsu da aynı şekilde oturuyordu.

Şu şekilde:

Sizin için 5 saat sunu cizdim degerimi bilin
.
.
.
Y/N: Zenitsu, sorun ne?

Zenitsu: Seni ilgilendirmez. Yalnız bırak beni.

Zenitsu fark etmeden kaba davranıyordu.

Y/N duraksadı. Ama onu tanıyordu ki bunun onun elinde olmadığını, kötü durumda olduğu için, nedenini bilmediği bir hayal kırıklığına uğradığı için böyle davrandığını ve bunun farkında olmadığını biliyordu.

Y/N ayağa kalktı.

Y/N: Peki... Bana nedenini söylemeyeceks-

Zenitsu kapının kişilidini açtı ve dışarı çıktı. Kendini biraz toparlamış gibiydi, hafif gülümsüyordu. Y/N şaşkındı.

Zenitsu: Sana söyleyeceğim.

Y/N: Ah! Sonunda. Söyle artık!

Zenitsu: Seni seviyorum.

Y/N: Ne?

Zenitsu: Seni seviyorum.

Y/N: Ee pekiii bu sanki biraz hızlı oldu?

Zenitsu gülümsemeye devam ediyordu tedirgin değildi.

Y/N: Bende seni seviyorum, Zenitsu.

Zenitsu: Ne?

Y/N: Bende seni seviyorum.

Zenitsu: Ciddisin?

Y/N: Evet.... Y/N karşılık verdi.

Zenitsu Y/N'ye sarıldı.

Y/N: Neden daha önce söylemedin?

Zenitsu herşeyi anlattı.

Y/N: Şimdi anladım. Ben Tanjiro'nun sana söyleyeceğini biliyordum zaten. Bu yüzden hayır dedim.

İkisi de güldü.

Zenitsu: Y/N, benimle çıkar mısın?

Y/N: Tabiiki!

————
Y/N ve Zenitsu ertesi gün okula gitti. Tanjiro ve arkadaşlarına olanları anlattılar. Liseden mezun oldular ve 5'i aynı üniversiteye gittiler. Hepsi bir meslek kazandı. İnosuke iletişim uzmanı oldu. Nezuko hemşire oldu. Tanjiro matematik öğretmeni oldu. Zenitsu psikolog oldu. Y/N ise savcı oldu.

Y/N ve Zenitsu evlendi. Kanao ve Tanjiro'nun çocuğu oldu. Aoi ve İnosuke de aynı şekilde.

Hepsi hâla arkadaş. Her durumda birbirlerinin arkasında duruyor. Nezuko evlenmeyi tercih etmese de hepsi hallerinden memnun ve mutlular...

~SON~