Η Μεγαλύτερη Οδύνη Πριν Τη Μεγαλύτερη Ευτυχία

79 8 63
                                    

⚠️ Προς αναγνώστες από mirror sites, όπως το teenfic: ⤵️

Εγώ, η Στυλιανή Κανταρτζή, ως μοναδική διαχειρίστρια του προφίλ EstelleLuminesCent και συγγραφέας του παρόντος βιβλίου, δηλώνω υπεύθυνα ότι ουδεμία σχέση έχω με την αναδημοσίευσή του στο teenfic κι άλλους παρόμοιους ιστότοπους κι απαιτώ την άμεση και μόνιμη διαγραφή του από αυτούς, καθώς η παράνομη παρουσία του εκεί αποτελεί παραβίαση του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Αν διαβάζετε δικό μου κείμενο σε ιστοσελίδες πέραν του Wattpad, σας ενημερώνω ότι βρίσκεστε σε έναν παράνομο ιστότοπο που παραβιάζει τα πνευματικά δικαιώματα των συγγραφέων, κλέβει τη δουλειά τους και πιθανότατα εκθέτει τη συσκευή σας σε κακόβουλα λογισμικά κι επικίνδυνους ιούς. Εγκαταλείψτε άμεσα αυτόν τον ιστότοπο, καταγγείλτε τον στη δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος και διαβάστε τις ιστορίες μου στο Wattpad.

⚠️ To readers from mirror sites such as teenfic: ⤵️

I, Styliani Kantartzi, as the sole administrator of the EstelleLuminesCent profile and the author of this book, declare responsibly that I have nothing to do with its republishing on teenfic and other similar websites and I demand its immediate and permanent deletion, as its illegal presence there is a violation to the law of copyright. If you are reading my literary work on websites other than Wattpad, I am informing you that you are on an illegal web page that violates authors' copyrights, steals their work, and probably exposes your device to malware and dangerous viruses. Please leave this site immediately, notify cybercrime prosecution and read my stories on Wattpad.

Η Μεγαλύτερη Οδύνη Πριν Τη Μεγαλύτερη Ευτυχία


Δεν μπορούσε να υπολογίσει πόσες ώρες είχε περάσει να περπατάει πέρα-δώθε με τις φωνές και τα κλάματά της για υπόκρουση. Ο Όμπερον συνοφρυωνόταν εδώ και μήνες με τούτη τη σκέψη του: η Τιτάνια δεν είχε νιώσει ποτέ της μεγάλο πόνο, δεν ήξερε πώς είναι. Όλα όσα θα ήταν πιθανό να της τον προκαλέσουν, θα μπορούσε να πει, είχαν αποτραβηχθεί μακριά της κατόπιν βασιλικής διαταγής. Ήταν ένα εύθραυστο λουλούδι. Ένα εύθραυστο, πολύ μικρό γαλάζιο λουλουδάκι, που όλοι κι όλα έπρεπε να πλησιάζουν με τον ύψιστο σεβασμό που ταίριαζε σε κάτι το θεϊκό, το ανώτερο. Θυμόταν χαρακτηριστικά την μεγάλη του αγωνία στο πρώτο τους σμίξιμο, αλλά και μετέπειτα. Πάντα ο ίδιος φόβος μην την πονέσει άθελά του, η ίδια συστολή, η ίδια ευγένεια που, όσο αρμόζουσα κι αν ήταν, όση γλύκα κι αν προσέφερε και στην ψυχή και στο κορμί του, ήταν και φορές που τον άφηνε εξαιρετικά ανικανοποίητο. Μικρό τίμημα σε σύγκριση με όλα όσα του προσέφερε η θέση του στο πλάι της, η θέση του Βασιλιά του Νοβέλιαν. Είχε πειστεί με το παραπάνω επιχείρημα πως η δική του ευχαρίστηση ήταν δευτερεύουσα σε τέτοιες περιπτώσεις. Πάντα ερχόταν πρώτη η δική της! Πάντα η επιθυμία της μικρής του 'Θεάς' ήταν διαταγή του. Και πάντα αυτός την προστάτευε από τον όποιο πόνο, σωματικό και ψυχικό. Μα να που τώρα δεν θα μπορούσε να την προστατέψει από τον πόνο της γέννας. Τούτον που δεν καταλάβαινε από θνητές κι αθάνατες, βασίλισσες κι απλές γυναίκες. Σε όλες ερχόταν ίδιος: η μεγαλύτερη οδύνη πριν τη μεγαλύτερη ευτυχία, όπως λέγανε.

Η Μεγαλύτερη Οδύνη Πριν Τη Μεγαλύτερη Ευτυχία #SCBC2024Место, где живут истории. Откройте их для себя