8 SAAT

Karşılaşma

Sabah uyandığımda saat 8.32'yi gösteriyordu yeni dershanemin ilk günü geç kalmak mı? Asla istemezdim hemen kalkıp odamı topladım.Annem ile babam lise son'a geçtiğim için dershaneye yazdırdılar beni her ne kadar istemesemde.Üstüme beyaz sade bir crop altıma kot şort giydim ve çantamı alıp evden koşarak çıktım dolmuş beklemeye hiç vaktim yoktu hızlı adımlarla dershaneme yetişmeyi başardım yeni dershanem o kadar büyüktü ki tamtamına 7 katlıydı.Dershaneye girer girmez danışmanın yanına gidip sınıfımın olduğu katı öğrendim ve hiç 5 kat merdiven çıkacak halim yoktu asansörün düğmesine bastım ve asansöre girdim tam kapı kapanacakken aradan el gözüktü ve içeriye sarışın 1.85 boylarında ela gözlü yakışıklı bir çocuk girdi.Çok umursamayıp 5.kata bastım ve çocuğun gideceği kata basmasını bekledim ama basmadı sanırım gireceği sınıfla  benim sınıfım aynı kattaydı.Asansör 3.kata varmadan cızırtı sesleriyle beraber asansörün ışıkları kesildi ağzımdan ufak bir çığlık kaçtı ve panikle nefes nefese kaldım.Yanımdaki ismini bile bilmediğim çocuk
"sakin ol yeni kız her hafta oluyor."
Sadece bu cümleyi duydum sonrasında yere yığıldığımı hatırlıyorum gözlerimi açtığımda çocuk endişeli gözlerle bana bakıyordu
"iyi misin nolur cevap ver"
"İyiyim çok üşüyorum."
Sanırım o anın yarattığı panik atak etkisiyle üşümeye başlamıştım.
"İlk gününden crop giyilir mi kızım ya siz kızları hiç anlamıyorum."dedi ve üstündeki tişörtü çıkardı ve benim üstüme giydirdi.Karşımda ismini bile bilmediğim yarı çıplak bir çocukla aynı asansörde kalmıştım rüya sanırım.
"Sen üşüyeceksin"dedim gerçi yazın ortasındaydık benim bile üşümem aşırı garipti.Ufak ufak sırıtarak
"Merak etme ben üşümem ayrıca yazın ortasındayız ve asansörde havasız bir şekilde kaldık kızım sen ne üşümesinden bahsediyorsun"diyip kahkaha attı.
"İsmin Duru sanırım yeni kız."
"Evet nerden biliyorsun?"
"Biliyorum işte boşver Alaz bende memnun oldum daha çok görüşeceğiz senle aynı şubedeyiz."
"Nefesim kesiliyor"
Alaz yere oturdu ve başımı kucağına yasladı sadece dudaklarından şu kelime çıktı.
"Uyu."
"Emir mi verdin sen bana?"
"Evet emrediyorum uyu."
Karşılık bile veremeden uykuya daldım uyandığımda Alaz karşımda başını asansörün duvarına yaslamış uyuduğunu gördüm ve bir süre sadece onu  izledim.Birden gözlerini açtı ve
"Yakaldım seni" diye kahkaha atmaya başladı.
"Ne alakası var daracık alandayız başka nereye bakayım ya."
"Tamam tamam bak izin veriyorum e sende haklısın fazla yakışıklıyım."
"Sen hep böyle şımarık mısın?"
"Evet şımartırlarsa şımarırım."
"Of ne zaman çıkacağız acıktım ya"
"Bekle"diyip çantasını açtı ve içinden bisküvi çıkarttı.
"Al ye"
"Sağol ama dayanırım."
"Daha 5 saatimiz var ustalarla konuştum sen uyurken."
"Nasıl ya Alaz iyi misin 5 saat nasıl kalıcaz hayatta ölürüz resmen."
"Asansörün havalandırma sistemini açtılar merak etme dayanabiliriz."
sessiz kalmayı tercih ettim ama bu 3 saatte alaz ile baya kaynaşmıştık birbirimize sürekli anılarımızdan ve geçmişten bahsettik.Bir anda "erkek arkadaşın var mı meraktan soruyorum yanlış anlama."dedi.Tabi efendim bende de bunu yiyecek göz var zaten.
"Hayır yok."
"İyi benimde yok kız arkadaşım."
"İyi"Bayadır telefonuma bakmıyordum gerçi annemgil beni derste sanıyorlardı aramayacakları kesindi bu yüzden içim rahattı aradan birkaç dakika sonra çocukluk arkadaşım Bartu aradı açtım çünkü sıkılmıştım en azından onunla konuşarak zamanımı geçirebilirdim.
"Alo!"
"Alo merhaba Duru nasılsın?"
"İyiyim Bartu sen?"
"O kim!" diye seslendi yeni uyanmış olan Alaz
"Alo Duru o erkek sesi de kim?"
"Ben seni sonra arayacağım Bartu görüşürüz."
"Kimdi o!"
"Sen niye sinirlendin şimdi sadece telefonla konuştum."
"Bana yalan mı söyledin erkek arkadaşın mı var?"
Allah'ım ya neler oluyor bilmiyorum boş boş triplere girmeye başladı bununla nasıl saatlerce dayanacağım.
"Çocukluk arkadaşım ayrıca sanane."
"Hayır burada uyuyoruz daracık alan telefonla konuşuyorsun hava azalıyo ondan dedim."
"Anladım."Sanki anlamadım gerizekalı nasıl U dönüşü yaptı ama kahkaha atmamak İçin dayanmaya çalışıyorum.
"Al şu suyu iç."Bu çocuk doğuştan kaba herhalde
"İçicem zaten."üstümdeki tişörtü çıkartıp ona giymesi için verdim üşümem geçmişti nasıl olsa.
"Verme."
"Neden üşümüyorum artık."
"İstemiyorum vermeni."
"Ya sorunlu musun arkadaş üşümüyorum teşekkür ederim."
"Peki."
Ne Offf bu pekileri bilirim ben neden eve götür dediğini anlayamadım ama neyse alayım üzülmesin.
"Ver şunu."diyerek elinden geri aldım.Sırıtarak yüzüme bakıyordu.
"Boş boş sırıtma."
"Emredersiniz Duru hanım."gülerek yüzüne tişörtüyle ona vurdum beraber kahkaha atarak eğlendik ve 1 saat sonra boş boş otururken bir an bir uğultu geldi korkarak ayağa kalktım benimle beraber Alaz da ayağa kalktı ve bir an asansör 3.kattan -2'ye düştü tam o sırada Alaz beni koltuk altına alarak sımsıkı sarıldı ve kulağıma doğru:
"Prensesler korkmaz."dedi ve Alaz'ın göğsüne yaslanarak gözlerimi sımsıkı kapattım.Uyandığımda Alaz'ın kucağındaydım zar zor "kaç saat kaldı?"dedim.
"10 dakika içerisinde çıkacağız prenses sabret."
"Ne zaman prenses oldum ben?"deyip güldüm.
Bir an asansörle beraber yukarıya doğru çıktığımızı hissettim umutla ayağa doğru kalktım ve kapıyı zorladıklarını duydum sonra bir an sesler kesildi 4.kattaydık ve tekrar -2'ye düştük ben bu sefer kafamı aynaya sert bir şekilde çarpmıştım tam beklenmedik bi anda olduğu için Alaz beni koruyamamıştı.
"Duru! Duru! İyi misin kafan kanıyor Duru!"
"İyiyim Alaz bağırma kulağım ağırıyor."
"Şu siktiğimin asansörü açıl artık!" diye kapıyı zorluyordu bir şey olmayacağını biliyordu ama deniyordu ve öfkesine hakim olamayıp yumruğuyla aynanın diğer kısmını kırdı ve oradaki parça benim anlıma doğru geldi.
"Gerizekalıyım ben GERİZEKALIYIM BEN!"
"Bağırma artık acımıyor bir şey yap birilerini ara!"
5.saati tamamlamamıza 27 dakika kalmıştı.Alaz kendini yiyip bitiriyordu ve onu susturmanın tek çaresi ise onu yanıma doğru oturtturdum ve başımı göğsüne yaslayarak gözlerimi kapattım.Alaz'ın burnundan hafif güldüğünü hissediyordum ve ben uykudayken saçlarımı yavaş yavaş derin derin kokladı ve sonrasında öptü evet bu 5 saat içinde ne yaşamıştım ne oluyordu bilmiyordum ama sanırım aklımı yitirmeme az kalmıştı tek bildiğim buydu.Saatlerdir bunalmıştım merdivenle çıksaydım keşke diyip durdum sürekli kendi kendime.
"Kimi düşünüyorsun?"dedi Alaz
"Birini düşünmem mi gerekiyor?"
"Bilmem artık kimi düşünüyorsan?"
"Kimseyi düşünmüyorum nasıl çıkacağımı ve ne zaman çıkacağımı düşünüyorum Alazcığım oldu mu?"
"Alazcığım mı?"
"He."
"İyimiş."dedi Alaz