334 38 14
                                    

Minhodan

Sabah gözlerimi açtığım zaman karşımda uyuyan bir tilki vardı cidden beni seviyordu ruhsuz gibi olan benim bir sebebim var artık beni hayatta tutan biri vardı çok mutluydum
Jeongin'in saçlarını koklayıp yataktan kalktım inip kahvaltı hazırladım okula gitmeliydik

*20 dk sonra*

Kahvaltıyı hazırlamıştım odama çıkıp Jeongin'e baktım bebek gibi uyuyordu onu uyandırmak istemezdim ama mecburdum
yanına gidip onu dürttüm

Minho:Jeongin

Jeongin:Hm

Minho:Kalk bebeğim

Jeongin:Uykum var

Minho:Kalkmazsan öperim

Jeongin:Ya uykum var

Jeongin'i belinden tutup taşıdım sonra kucağıma oturttum gözleri hala kapalıydı yüzüne yaklaştım arada az bir mesafe vardı yanağını elimle okşadım boynuna ilerledim öpmeye başladım huylanmış gibiydi dudaklarına doğru çıktım yavaşça öpmeye başladım Jeongin hala kendinde değildi bir kaç dakika boyunca öptüm geri çekildim Jeongin öksürmeye başladı

Minho:İyi misin güzelim

Jeongin:Ya nefessiz kaldım

Minho: Özür dilerim

Jeongin'in dudağına hafif öpücükler kondurdum

Jeongin:Okula geç kalıcaz

Minho: Önce kahvaltı yapalım sonra giyinip çıkalım

Jeongin:Tamam

Jeongin kucağımdan inicekti ki belinden tutup tekrar kendine çektim ayağa kalktım ve kahvaltı masasına ilerledim bir sandalyeye oturdum Jeongin kucağımdaydı

Jeongin: İnebilir miyim artık

Minho: Hayır böyle yiyeceğiz

Jeongin:Cidden mi

Minho:Evet

Jeongin'e yemek yedirmeye başladım

Jeongin:Sende ye

Minho:Tamam bebeğim

Önce Jeongin'e sonra kendime yedirdim Jeongin gülümsüyordu gülüşü çok güzeldi gülüşüne küçük bir öpücük kondurdum
Jeongin kızarmıştı

*20 dk sonra*

Üstümüzü değiştirip evden çıktık yolda konuşarak ilerledik sınıfa girdiğimiz zaman herkes bize baktı

Beomgyu:Bizim küçük velet sonunda gelmiş

Küçük velet dediği Jeongin'di

Yeonjun:Korkup okuldan kaçtığını sanmıştım bi an

Jeongin'in gözleri dolmuştu dayanamayıp Yeonjun'a bir yumruk geçirdim

Jeongin:Yapma Minho lütfen

Beomgyu ben Yeonjun'u döverken tekme atmıştı canım acımıştı doğrusu Yeonjun da olduğu yerden kalkıp benim üzerime ilerledi kalkıcaktımki ikinci kez yediğim tekme ile tekrar yere düştüm

Jeongin:Yeter yapmayın

Beomgyu:Sus ezik

Jeongin ağlıyordu bana vuracakları sırada hocanın girmesi ile kavga son bulmuştu Jeongin tutup beni kaldırdı sıramıza oturduk

Jeongin:Lütfen revire gidelim

Minho:Gerek yok sevgilim

Jeongin:Lütfen

Can İ Get A Kiss/JeonghoHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin