My Stalker | Minsung

Bide... biz arkadaş olsak ya?

Medyadaki yakışıklıya söyleyin gülüşüne ölürüm.
______________________________________
(şimdi sonraki güne uçuyoruz wuhuuuuğğ🤓🤓 timam geldikk.)

Jisung'dan

Çocuğa numaramı verdim sınıfımı verdim hala gelmedi yuh ya
hayır yani kardeşim
bizimde işimiz gücümüz var.

Ben bunları düşünürken nedense bana göre çok huzur verici ve rahatlatıcı bir ses beni düşüncelerimden ayırmıştı.

"Jiisuuung"

"Ayh,yüreğimi hoplattın be! zaten iki saattir seni bekliyorum."

"İki saat olduğuna emin misin?"

"Evet, ve zaten öyle, tamı tamına 2 saat oldu!

"Hayır, asıl iki saattir burda bekleyen benim,iki saattir Jisung diye bağırıyorum, ama duyan yok ki ne faydaa~"

Omzuna minik bi vurmuştum ve şakasına omzunu tutup ağlıyo gibi yapmıştı
bu çocuk bu kadar tatlı olmak zorunda mıydı ya?

uzun bi gülüşmeden sonra asıl konuya gelebilmiştik.

"hah, bu arada unutmadan ceketimi versene."

"tamam, tamam yemedik."

kıkırdamamı tutamamıştım, iki gün önce tanıdığım bi çocukla bu kadar samimi? Ben? gerçi şuan gülmekten ve eğlenmekten umrumda bile değildi.

"Bide... biz arkadaş olsak ya?"

"He?... Yani ne?... Oha. Yuh. ÇÜŞ. Yani olur evet, evet olur.

"Tamam o zaman yalnız... Sende sınıfını söylesen ya,hem bende ara sıra gelirim?"

"A-aa-aaa tamam...."

Deyip sınıfını söylemişti bahçede beraber yürüyüp konuşmuştuk birbirimiz hakkında daha fazla bilgi edinmiştik ders zili çalınca da sınıflarımıza geçmiştik...

Diriririririri ehehe hikayenin parçası sandınız deme bu yazıyı 😉 (sanmadığınızı biliyorum çaktırmayın aşklar) nasi şaşırttımm şarjım 3 olduğundan kaçıyorumm. muahh😘😘

🤞🏻🍪