Başka Bir Hayatın Geçmişi

2

Sözleri söylemeyi bırakmışlar, annelerinin kurban edecekleri kişiyi getirmelerini bekliyorlardı. Her zerresi kaçıp gitmek , tüm bu delilikten kurtulmak istiyordu . 

Onları kaç defa bundan vazgeçirmeye çalışmıştı ama ailesi kendileri yaşadıkları sürece diğerlerine yapacakları şeyleri umursamıyordu bile!

Annesi orta yaşlardaki adamı boynundaki ipi çekerek bir hayvanı sürüklercesine sürüklüyordu.  Kız dikkatlice baktığında adamın kim olduğunu anlayabilmişti . Geçen sefer kaçması için kurtardığı adamdı bu ...

Adam yalvarırcasına kızın gözlerine bakıyordu. Rave gözlerini kaçırıp kafasını eğdi. Artık onun için yapabileceği bir şey yoktu. Annesi kazdıkları çukura itti adamı ve boynunu kesti. Kanın diğer adaklara da bulaşmasına dikkat ederek tekrar sözleri söylemeye başladı.

"Ondan alınan bizim olsun . Gençliğimiz korunsun .Sonsuz yaşam bizimle kalsın." Sözleri tekrar ettiler yüksek sesle hep beraber .

Terler içinde yataktan fırladı . Bu rüyalar bitmemeye ant içmişti sanki . Ne yapacağını bilmiyordu. Deliriyor muydu? Rüyasındaki yüzleri tanımıyordu bile. Kendisininki hariç . Bunun ne anlama geldiğini bilmiyordu .

Kafasını çevirip saate baktı . Neredeyse okul saatiydi . Kalkıp hazırlandı ve kahvaltı edip kampüse doğru yola çıktı . Daha sonra kütüphaneye de uğraması gerekecekti.

Dersliğe girip yerine geçti . Erken gelmişti , daha dersin başlamasına 10 dakika vardı . Bunun rahatlığıyla telefonunu çıkartmıştı .

Kiran:Yol yorgunusun sanırım daha fazla yazmayacağım . Uykunu al iyice . Yarın görüşürüz.

Akşam atmıştı arkadaşı bu mesajları . Kendisi henüz burada değildi , hep Rave'den sonra gelirdi zaten Kiran. Rave kitaba dalmışken seslendi Kiran" Hey , orada mısın?" irkilip kafasını kaldırdı . "Evet . Nasılsın ?" Rüyalarını düşünüyordu yine Rave . "İyi , sen? Dalgın gibisin." Omuz silkti Rave " Uykumu alamadım sanırım ." kafa salladı Kiran .

Profesör dersliğe girdi ve öğrencileri selamlayıp derse geçti . Rave kitabını açtı . Ders Eskiçağ Efsaneleriydi , Cadılar ve Periler'i işliyorlardı.Gerçekten de isabet olmuştu .

Kitabı biraz incelediğinde rüyasında gördüğü ailenin söylediği sözler dikkatini çekti ;

"Ondan alınan bizim olsun.Gençliğimiz korunsun. Sonsuz yaşam bizimle kalsın."

Bu kitabı önceden gözden geçirse hatırlayacağını düşündü Rave. Her şey git gide karmaşıklaşıyordu.

"Hazır ders konumuz da olmuşken , cadıların varlığına inanır mısınız?" Rave bu soruyla biraz irkildi.

Bu dalı seçmesinin sebebi birazcık doğaüstü güçlere ve olaylara karşı şüpheci olmasıydı ama gördüğü o rüyalardan sonra inanmamak gibi bir seçenek olmadığını hissediyordu. Çünkü her ne kadar reddetmeye çalışsa da o rüyaların bir anlamı olduğundan emindi.

Ve bu onu korkutuyordu. Her insan korkardı bence eğer doğaüstü bir hayatın varlığını keşfetseydi.

Kafası o kadar karışıktı ki , artık uyumaya bile korkar olmuştu o rüyalardan sonra . Biraz daha cadılar üstüne konuşup dersi sonlandırdı Profesör.

Derslik kapısına gelmiş dışarı çıkacaktı ki Profesör seslendi "Bayan Harris?" şaşkınlıkla profesöre döndü."Buyurun Profesör?"

"Bugün derse çok katılmadığınızı fark ettim . Cadı efsaneleri dikkatinizi çekmiyor mu yoksa?" Bu soruyla iyice gerilmişti Rave. "Üzgünüm , yol yorgunu olduğum için pek katılamadım . Bir daha olmayacak , emin olabilirsiniz, ancak evet , cadı efsaneleri diğer efsaneleri kadar dikkatimi çekmiyor maalesef."

"Anlıyorum , peki gidebilirsiniz . İyi günler Bayan Harris."

"İyi günler , Profesör."

Derslikten çıktığında Kiran onu bekliyordu ."Hey! Ne oldu ?" diye sordu koluna girip . "Yok bir şey , geliyor musun kütüphaneye?" kafa salladý Kiran.

Kütüphanede eski ansiklopedi ve kitaplarý inceledi . Öðrendiði þeyler onu o kadar çok ürkütüyordu ki . Eski çaðlardan beri, cadýlarýn en korkulan varlýklar arasýnda olduðunu , hatta kurt adam ve vampirlerin de onlarla ters düþmekten korktuðu yazýyordu kaynaklarda. Kim korkmazdý ki? Ýnsanlarýn hayatlarýný çalýp kendilerine transfer ederek yüzyýllar boyunca yaþayabilen varlýklardý cadýlar. Tabii ki iyi olanlarý da vardý ama narin bulunurdu.

Rüyalarýndakiler kesinlikle o türden deðillerdi . Kiran omzuna dokununca daldýðý düþüncelerden kurtuldu. " Profesöre onlarýn dikkatini çekmediðini söylediðini sanýyordum."

Ýrkildi bu soruyla ." Diðerleri kadar demiþtim. Dikkatimi çekmeyen bir mit olsaydý bu bölümü seçmezdim." Haklýsýn dercesine kafa salladý Kiran.

"Neyse kahve içelim mi bundan sonra ? Kafamýz daðýlýr biraz." Tamam, olur. " dedi ve kafeye gittiler.