"Şşşş ben burdayım annecim, anne burda merak etme"
"Babana yürüyen o kibir abidesine gereken cevabı verdi annen"
"Sende benim gibi düşünüyorsun değil mi?"
"Bu saatte üstelik benim haberim yokken nasıl olabilir?"
"Hadi baban olacak adamın da haberi yok diyelim diyemiyorum çünkü varmış ve bana söylememiş ama onada gereken cevabı vereceğim merak etme annecim"
Ben kendi kendime konuşup Elvanla dertlenirken kapıda bir gölge gözüktü.
Kafamı kaldırdığımda Alaz gülmemek için kendini zor tutuyordu. Bu adam harbi kaşınıyor.
"Yine kendi kendine ne konuşuyorsun?"dedi alaylı bir tavırla.
"Kendi kendime mi benimle böyle dalga geçtiğiniz için çocuk doğurdum artık kendi kendine konuşan deli diyemezsiniz minik haylazimla ana kız derlesiyorduk Alaz Bey" dedim sessiz ama ciddi bir biçimde.
Usulca bir o kadar da vereceğim tepkiden korkan bir hâl ile yanıma oturdu.
Bence de korkmalıydı o kadın hâlâ içerdeydi ve gülüşme sesleri gelirken Alazı ciddiye alamıyordum. Sahi almama gerek yoktu ki o zaten beni ciddiye almamıştı!!!!
Saçlarımı okşamaya başlayınca mayışmaya başlamıştım. Ama ona bu kadar çabuk yenilemezdim. Elini tutup ona doğru çektim.
"Sedef..."
İyice yaklaşmaya başlamıştı bana ne zaman yaklaşsa ondan kaçmamam için engeller koyuyordu ona karşı koyamıyordum. Bu benim en büyük zaafım olmuştu.
İki eliyle yüzümü avuçlarının arasına alıp dudağımı bir öpücük kondurdu.
Hâlâ ilk gün ki heyecan uyanıyordu içimde. Hâlâ ilk gün ki gibi istiyordum onu.
"Bir öpücükle kendini affetireceğini sanıyorsan yanılıyorsun"
" Sedef gerçekten özür dilerim ben unutmuşum aklıma gelmedi hiç"
diye açıklama yapmışsa da öyle kolay kurtuluş yoktu.
Gözleri bedenimde oyalanmaya başlayınca
"Aklından bile geçirme bu gece salon koltukları uyumana eşlik edecek Sipahi"
"Sedef ya özür diledim ya işte hem içerde bizi bekliyorlar hadi ama yapma"
Diye yalvardığında
"Bana verdiğin hücre cezalarını unutmadım Alaz. O yüzden itirazın sebebiyle 2 gün salon cezası nasıl ama çok iyi ceza bence"
"Sedef"
diye tekrar konuşmaya başlayacağında elimle ağzını kapadım ve
"Kendi iyiliğin için susmalisin. Ha cezanın artmasını istiyorsan konuşmaya devam edebilirsin"
dediğimde elimi çektim ve sıkıntılı bir nefes verdi.
"Hadi şimdi gidelim içeriye Kocacığım bekletmeyelim İnciciğini"
Dediğimde konuşmaya cesaret edemedi.
Sanki ne dese patlayacaktım. İyice gerilmistim onca yorgunluğun üstüne bu yaşananlar ağır geldi. Her neyse umarım daha beterini yaşamam.
Daha sonra yanlarına gittik. Ve sohbete karışmaya başladık.
Yani kibir abidesi sağolsun konuşmaya dahil ediyor.
"Biliyor musunuz evliliğinizi duyduğumda benimle yaptığın gibi yine bir formalite evlilik sanmıştım."
Bu kadın beni sınamaya gelmiş yemin ediyorum.
( Kitaba tekrardan baktım evet Alaz Sedefe İnci nin evli olduğunu hatta çocukları olduğunu söylüyor ben o detayı unutmuşum. Burda evli de değil çocuğu da yok öyle düşünün teşekkürler.)
