Only Friends?

Part 2

...Στο τρίτο,και το πιο μικρό,διάλειμμα εγω με τα κορίτσια πάμε στο προαύλιο.
Εχω παρά πολύ άγχος για σήμερα αλλα δεν μπορώ να καταλάβω το γιατί αφου δεν μου αρεσει,όλα τα υπόλοιπα κορίτσια λιώνουν για αυτόν,εγω απλός δεν τον γουστάρω αλλα και να τον γούσταρα θα έχανα τον χρόνο μου...
-Ψιτ!σου μιλάω!η Luna με βγάζει απο τις σκέψεις μου σοβαρά τόση ώρα μιλούσε?
-εεεε ναι τι?
-σε ποιον πλανήτη βρίσκεσαι?
-στον Άρη και περιμένω τις φίλες μου Αριανες να πάμε για ψώνια στο αριανο Mall,της λεω ειρωνικά,απλα κάτι σκέφτομαι.
-Ναιιι...και ξέρω τι ειναι αυτο,μου λεει η Emy και μου χαμογελάει πονηρά.
-και εγω νομίζω...τι θα βάλεις σήμερα το βράδυ?με ρωτάει ολο χαρα η Athina,σιγά το πράγμα σε ένα σπιτι θα παω.
-γιατί πρέπει να βάλω κάτι ωραιο για να παω να διαβάσω?
-ρε θα πας στο σπιτι του Chris Walker!μου λεει η Luna λες και ειναι κάτι τοσο συναρπαστικό.
-ναι οκ...θα δω...εμμ...ο Luke που ειναι?εχω καιρό να τον δω,και όντως εχω πολλές μέρες να τον δω και μπορώ να πω οτι ανησυχώ λίγο.
-Εεε νομίζω έχει πάει με τους γονείς του στο εξοχικό τους,μου λεει η Emy,και μαλλον ξέχασε να σου το πει.
-αααα μάλιστα οκ...εγω παω τωρα...τα λέμε.
-τι θα κανεις κοπάνα?με ρωτάει με περιέργεια η Athina.
-ναι αλλα θα την δικαιολογήσω αύριο...!τις λεω και φεύγω.
Δεν εχω ιδέα πως θα την δικαιολογήσω απλά ήθελα να φύγω.Ετσι κι αλλιώς άλλη μια ώρα είχαμε και οχι τοσο πια κανένα σημαντικό μάθημα.Θελω να πω αφου αυτόν τον καιρό κανόυμε επανάληψη μπορώ να την κάνω και μόνη μου.Φτανω στο σπιτι και ξεκλείδωνω την πόρτα.Επιτελους!μετα απο τοσο καιρό ειμαι μόνη μου στο σπιτι,και λεω ματς απο τοσο καιρό γιατί όλη την ημέρα ή η μαμά μου θα ώρα σπιτι ή ο μπαμπάς μου.Αλλα επιτελους σήμερα μόνη μου.Ξαπλωνω στον καναπέ και ανοίγω την τηλεοραση...
Σηκώνωμε απότομα οταν κατάλαβα οτι με είχε πάρει ο ύπνος στον καναπέ.Κοταω γύρω-γύρω για να βρω ένα ρολόι....η ώρα ειναι 7:30 πρέπει να ετοιμαστώ σε μισή ώρα πρέπει να ειμαι σπιτι του.Παω στο μπανιο και κοιτάζονται στο καθρέπτη.Πρεπει να αλλάξω.Τι να βάλω?τι να βάλω?ααα το βρήκα!Εντόπιζω ένα μαύρο ψηλό καβάλο τζιν το παίρνω,παιρνω και μια αμανικη κοντή Μπορντό μπλούζα και τα φοράω.Βαζω ελάχιστη μάσκαρα και τίποτα άλλο,χτενιζω τα μαλλιά μου και ξανά κοιτάω το ρολόι η ώρα είχε πάει 7:50 πω πω!περασε η ώρα καλύτερα να ξεκινήσω.Παιρνω την γκρι σχολική μου τσάντα και το χαρτάκι όπου γράφει την διευθινση του.Παιρνω κλειδιά,κινητο και φεύγω. Γαμωτο!Δεν δουλεύουν τα τραμ!Θα πάρω ταξί.Στεκομαι στην άκρη του πεζοδρομίου και σηκώνω το χέρι μου.Μπαινω στο ταξί και δείχνω στον οδηγό την διεύθυνση.
Μετα απο λίγη ώρα έφτασα στο σπιτι του που δεν ηταν μακρυά...μα καλα αμα ήξερα οτι ηταν τοσο κοντά θα προσπαθούσα να παω με τα πόδια.Χτυπαω σιγανά το κουδούνι.Την πόρτα μου ανοίγει ο...ωωω Θεέ μου!ο Chris ο οποίος ηταν χωρίς μπλούζα...
-γεια!εεεε περάσε!σορρυ για την εμφάνιση μου απλά σε περιμένα και πήγα να ετοιμαστώ αλλα με πρόλαβες!μου λεει διστακτικά.
-δεν πέιραζει...του λεω.
-Εεε παω να βάλω μια μπλούζα και έρχομαι!δεν χρειάζεται...μα τι λεω?
-οκ...
Κάθομαι στον καναπέ και αφήνω την τσάντα μου στο πάτομα καθώς περιεργάζομαι το σπιτι.Ουαου!ειναι μεγάλο!
-ήρθα!μου λεει και κάθετα δίπλα μου.
-ωραια να ξεκινήσουμε?τον ρωτάω αλλα δεν ηταν κανονική ερώτηση τη έκανα κάπως ρητορικά.
-ναι...λοιπον κοιτά δεν ξέρω γιατί διάλεξαν εμένα να σε βοηθήσω γιατί ειμαι σκράπας...μαλλον ΕΣΥ θα επρεπε να με βοηθήσεις...
-Χαχαχ δεν πειράζει,του λεω και χαμόγελαω άχνα...