Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Elbette, havanın giderek aydınlandığını biliyordu.
Elbette bunun iyi bir şey olduğunu biliyordu. Ama hiçbir şekilde bunu istemedi.
Kıza sadece onu hatırlatıyordu.
"Jeongin, saat altı, sadece bir saat yirmi dokuz dakika kaldı." en azından oradaymış gibi davranabilirdi, değil mi?
Deliriyordu.
Artık dayanamıyordu.
"Yang Jeongin, neden gitmek zorundaydın?" diye bağırdı, bir kez daha gözlerine yaşlar geldi. "Neden beni bırakmak zorunda kaldın? Neden seni almalarına izin verdin?"
