الاحساس نعمه❤
احمد: اه يا راسي احنا فين
دينا نايمه زى ضفدع مكسح
احمد: دينا بت اصحي
لا رد
احمد بداء يتوتر
وحاول يقرب منها وخبطه برجلو جامد
دينا: اهاا اى يا غبي، دا حد يصحي حد كدا
احمد: الحمدلله طلعتى عايشه عمال انده وانتى لا حياة لمن تنادى
فجأة دخلت جيسيكا ومعاه راجل يبدو في عمر الخمسين يغطي الشيب القليل من راسو يدعى
احمد بصدمه: سالم سويسي
سالم: الله احمد دا كدا احلوت اوى وبعدين بص لجيسيكا
سالم: مين دول انا مش قولتلك عاوز زفته شفاء اى دول
جيسيكا: ماهو شفاء اختفت واخر حاجه كانت فيها قصر فهد السعدنى وانا امرت رجاله غبيه يجيبو حد نضغط بيه عشان يعترف ولاكن من غبائهم جابو خدامه والاخ دا
احمد: دى مش خدامه دى ستك وتاج راسك وبنسبه لشفاء احلمو توصلو ليها
غضب سالم: هو انت وفهد دايما كدا وقفين ليا زى القمه فى زور
دينا: طيب ما تبلع حبت مايه يحج ودنيا تتسهل ولا حبت بيبسي
كتم احمد ضحكه
سالم: روقولى الجوز دول وابعتو لفهد شفاء قصاد الاتنين دول واخد بعضو وخرج ومعاه جيسيكا
♡♡♡♡♡♡♡♡♡
رجعت مليكه وفهد على القصر ولاكن وجدو الحراس مقتولين بكل مكان
خافت مليكه من بشاعة منظر
مليكه: اى دا يا فهد اى اللى حصل
فهد بغضب: مش عارف مين استجراء ودخل قصري
بعدين مليكة جريت للداخل تدور على دينا ووراه فهد
مليكه: دينا دينا انتى فين
فهد وصل لمليكه بداخل ووصلو رساله على هاتف
مضمون رساله لو عاوز صحبك واللى معاه خلى اخوك حضرة ظابط يسلم شفاء
انصدم فهد من رساله
بعدين جاء هاتف للفهد
فهد: ايوا يا عمار
عمار: طمنى يبنى احمد مجاش من امبارح
فهد: متخفش يا عمار احمد كويس هو بس في ضغط شغل وهيقعد معايا كام يوم
عمار: طيب لى مش بيرد على تلفون واول مره يعملها
فهد بتوتر: تلاقي تلفونو فصل وللى حاجه هبقي اخليه يكلمك
وقفل
مليكه: فين دينا يا فهد
فهد: اتخطفت هى واحمد
انصدمت مليكه وفضلت تبكى
فهد: اهدى يا مليكه هجبهالك متقلقيش
كلم فهد شركة حراسه تبعت حراسة للقصر حالا
............
رحيم يتحدث في الهاتف: بتقول اى يحسام
حسام: بقولك ان شفاء بنت اهم واقوى ضلع فى المافيا
رحيم بصدمه: ازاى كلام دا واهل شفاء ماتو فى حدثه
حسام: انا معنديش تفسيرات وقفل معاه الخط
شفاء بتشاور براسه بمعنى في اى
اتنهد رحيم: مفيش حاجه يحبيباى وباس راسه
رحيم: يلا عشان ننام
هزت شفاء راسه ولاكنه متوترة
................
جيسيكا: ناوى على اى يا سالم
سالم: كدا طار بقي اتنين فهد اكبر عدو ليا في شركات واللى دمرلى شركه من شركاتى هو واحمد
وعاوز شفاء
...........
فهد عمال يفكر يطلع ازاى من مصيبه دى واتصل بحسام
فهد: حسام تعالى حالا القصر عاوزك
حسام: فى اى يا فهد
فهد: تعال بس
حسام: تمام ادينى ساعه واكون عندك واغلق الخط
مليكه: عملت اى يا فهد
فهد: متقلقيش يحبيبتى
مليكه وقد تملك منها النعاس ونمت وهى تحدث فهد
فهد: عامله زى فرخه يدوبك تنامى وشاله ودخلها اوضتها
وطلع ينتظر حسام
جاء، حسام
فهد: احمد ودينا اتخطفو
حسام: ايه وامتى حصل كلام دا
فهد: كنت مسافر ولسه راجع من شويه ووصلتنى رساله ووراه لحسام
حسام: عاوز رقم دا عشان اتتبعو
فهد: تمام
حسام: بلغنى كل حاجه اول باول يفهد وانا هقولك صبح وصلت لايه
فهد: تمام يا حسام
وغادر حسام
.............
في نهار يوم جديد
حمزة: رحيل
رحيل: نعم
حمزه: كان نفسك في ايه
رحيل: عاوزه اشوف بابا
حمزه: يلا طيب قومى البسي بسرعه عشان نروح نزورهم
رحيل بسعاده: احلف بجد وحيات امك
حمزه رفع حاجبو: نعم يختى
رحيل ضحكت: معلش اتحمست وقامت باستو من خدو وجريت على الحمام
حمزه: مجنونه بس عسل اى حلاوة دى يجدعان وخرجت رحيل بعدها استعد حمزه ونازلو سويا
حمزه: جهزلنا فطار يا دادة ووديه الجنينه
سلوى: عنايا يا بنى
رحيل: يلا يا دادة هساعدك
سلوى: لا يست رحيل ارتاحى انتى
رحيل باصرار: ابدا ويلا يست يطيبه انتى وناديلى رحيل بس
سلوى: ربنا يجبر بخاطرك يبنتى واحضرو فطار
فطر حمزه ورحيل وذهبو لزيارة والده
حمزه فى العربيه: متحمسه يا رحيل
رحيل: جدا وفضلت تحكى عن ابوها وقد اى كان كويس معاه لحد مدخلت العقربه دى فى حياتو وقد اى كانت سعيده لحد ما جات مرات ابوها دى
لحد ما وصلو
حمزه: وصلنا
رحيل: يخبر انا اتكلمت كتير اوى
حمزه مسك ايده وباسها: اتكلمى زى ما انتى عاوزه انا بحب اسمعك جدا لو طول العمر
ونزلو متوجهين لمنزل رحيل قابلته واحده من جيران
رحيل: طنط نعمات
نعمات: اهلا يبنتى فين الغيبه دى كلها وباصت لحمزه ومين جدع دا
رحيل: دا جوزى يطنط نعمات
نعمات بتفهم وظهر على وجهها الحزن: رحيل بيتكم اتحرق بمرات ابوكى وبنتها
رحيل بدموع: يعنى اى
نعمات: البقاء لله يبنتى فى اختك ومرات ابوكى
رحيل: وبابا
نعمات: فى غيبوبه سكر فى مستشفي...
ذهبت رحيل هى وحمزه سريعا الى مشفي
حمزه: دى نفس مستشفي بشتغل فيه
وسال احد الممرضين وقامو بتوصيلهم للغرفه ابو رحيل
دخلت رحيل سريعا للغرفه وجدت ابيها ممدد على سرير
رحيل: اصحى يبابا برغم كل عملتو مش قادره اكرهك اصحي انا بحبك اوى ومسكت ايدو
ابو رحيل محمود ضغط على اديها
محمود: سامحينى يبنتى سامحينى معرفتش قيمتك غير اما اختفتى فى ذالك وقت تنحنح حمزه
حمزه: حمدالله على سلامتك يحمايا
محمود باستفهام
رحيل: ابقي كويس يبابا وانا هحكيلك كل حاجه
حمزه: انا هكمل اجراءات مستشفي وهناخدو الفيلا عندى
اؤمت رحيل براسها
واخذ حمزه رحيل ومحمود الى الفيلا
حمزه: جهزتى اوضة يا دادة
سلوى: ايوا يبنى
حمزه وهو مسند محمود للداخل
سلوى بصدمه: محمود
محمود: سلوى
.....................
حسام وصل قصر فهد
فهد: خير يا حسام
حسام: عامل احتياطتو لكل حاجه ومعرفتش اوصلهم بس انا عندي خطه واخبر حسام خطه لفهد
فهد: طيب كدا مفيش خطر على شفاء
حسام: لا انا عامل كل حسباتى
فهد: انا هاجى معاك
حسام: اى هى رحلة حضرتك
فهد رفع حاجبو: انت عارف يحسام انى بملك اكبر شركة حراسه صح وهقدم دعم كويس
تنهد حسام: تمام يا فهد طيب ومليكه
فهد: مليكه هبعتها تقعد مع رحيل وازود حراسه عشان القصر مبقاش امان
ذهب فهد لمليكه واخبرها ان تجهز
وااخذ فهد مليكه وخرج فهد ومليكه وحساب من باب سري في القصر
.......
جيسيكا: يعني محدش طلع من القصر
فتحى: لا يهانم من ساعة ما وصلو وحسام دا جه مرتين ومخرجش فى المره التانيه كمان
جيسيكا: اممم فى امر مريب جهز عدد كبير من حراس واهجم عليهم عشان نلوى دراع رحيم
فتحى: تحت امرك واخذ الحراس ووصل قصر فهد وبلفعل هجمو عليه ولم يجدو مليكه وللى فهد وللى حسام
فتحى: الو يهانم احنا ملقناش حد حته الحراس
جيسيكا: فهد الكاب يبقي هرب
....................
