"abini böyle karşılamakmı cık cık hiç yakışmıyor"
İçimden sabırlar diliyorum arkasına doğru kafamı kaldırdım da sadece jeongin vardı
"Felix hyunjin nerde?"
Hafif kıkırdayıp parmağı ile kapıyı gösterdi
"Kafalarını rahatlatıcaklarmış ondan yedek eve gittiler"
Kafamı olumlu anlamda salladım
"Ee abini eve almıycakmışın??"
Sabır çektim kaçıncı olduğunu bilmedim sabrımı çektim
"Geç!"
Diye homurdandım içeri geçti sanki kendi evi gibi koltuğa yaylandı
"Öhm öhm oturuşunu düzeltsenmi acaba!"
Ellerimi birbirine birleştirip söyledim cümleye karşı dahada yaylandı p-neyse oturdum minhonun yanına
"Eee ama böyle abimi karşılanır yemek yok birşey yok aaa"
Kalkıp Şimdi ümünü sıkmak var derin ve sıkıntı bir nefes verip konuştum
"Sadatemi gelsen abicim!"
Minho noluyo der gibi ikimize bakıp duruyordu ben terlemeye başlamıştım bile ellerimle oynuyordum
"Şöyleki babam gönderdi..."
Siktir cidden büyük bir siktir napıcam ben babam niye gönderdiki..
"Şöyleki şirkete senin geçmeni istiyorlardı ben bir şekilde ikna ettim"
Göz kırptı
"Ve ben geçicem ama sana imza atırmışlar onun iptali için tekrar imza atman lazım"
Tutkunamadım bile evet imzayı veririm ama ne dediki babam bu zamana kadar ben ikna edemedim o nasıl ikna etti hızla ayağa kalktım
"Ne dedim babama!"
Güldü ve hiç kıpırdamadı
"Hm napmış olabilirimkii"
Şimdi üstüne atlayıp yastıkla boğup leşini bıçak ile lime lime edip göle atmak vardı ama nafile
"Bak abi söylermisin!?"
Güldü ve kendini topladı ellerini birbine dolayıp yüzüme o duygusuz sert bakışını attı
"Erkek arkadaşı ile konserler veriyor dedim...biliyormusun direkt dediki hemen sen geç başa o gay bozuntusu geçemez!"
"N-ne!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
dinle sakince/minsung
FanfictionLee minho ve han jisungun lisede bir ilişkisi vardı ama minho popüler biriydi jisung ise sıradan inek biriydi ama minho yinede onu çok seviyordu ama arkadaşları onu hep zorluyordu "inekle sen mi puahah bence ayrıl" "o inekle sen olmazsın" gibi birsü...