Δυο μάτια αντίκρισα ανάμεσα σε τόσα άλλα όμοια
όμως διέφεραν...
"Δεν έμοιαζαν στο ελάχιστο με τίποτα που είδα".
Γαλήνια, γεμάτα ζέστη και ελπίδα,
με έσπασαν
και έχασα για πάντα της καρδιάς μου τα αντικλείδια.
Σεισμός διατάραξε τα ήρεμα κύματα της θάλασσας
και την αγρίεψε
την έκανε τσουνάμι που όλα τα κυριεύει.
Κατέστρεψε όλα όσα ήταν όρθια
έμεινε ένα τίποτα
να μοιάζει με την άδεια ζωή μου.
Μια ζωή γεμάτη υποχρεώσεις, καθημερινότητα
να μην μπορώ να κάνω τίποτα άλλο.
Δεν ήταν πλέον ικανή να με γεμίσει..
Τα όνειρα με κάνουν να ελπίζω πιά,
να περιμένω μια ευκαιρία,
να δει μέσα στα μάτια τα συντρίμμια που κατέληξα,
να ζήσω έστω για λίγο τη μαγεία.
Τα όνειρα όμως κάποτε τελειώνουνε
και απομένουν μόνο τα κομμάτια
τα απομεινάρια μιας καρδιάς που παύει να ελπίζει
και χάνεται σε ξένα μονοπάτια...
YOU ARE READING
Ερείπια Ψυχής
PoetryΚάθε κεφάλαιο ειναι αυτοτελές και θα περιεχει μια προσπάθεια μου να γράψω στίχους-ποιηματα-σκέψεις. Σε καμιά περιπτωση δε θεωρώ τον εαυτό μου ποιήτρια ούτε αυτό αποτελεί ποιητική συλλογή. Απλά μου αρέσεινα γράφω στίχους για εμένα. All copyrights res...
