İmam Nikahı

2. bölüm

Sonunda nefes nefese kalıp iki duvar arasında kalan boşluğa girdik göğüslerimiz birbirine değiyordu Emirle nefes alıp verişini içimde hissediyordum bana eliyle sesiz nefes al işareti yaptığında ona tokat atmamak için kendimi zor tutmuştum

Her şey onun yüzünde olmuştu kimdi o adamlar neden bizi kovalıyordu neyin içine düşmüştüm böyle kafamda yüzlerce cevapsız soru vardı

Çok şükür ki adamlar bizi bulamamıştı ve dümdüz ilerlemişlerdi tabii o sırada ben kafamı Emir'in göğsüne dayamıştım nefes alışını dinliyordum o an orada sonsuza kadar kalmak isterdim

Uzun süre birbirimize baktığımızı hatırlıyorum normalde bana bir kez olsun bakmayan Emir gözlerini benden ayırmıyordu birkaç defa gözlerimi başka yöne çevirsem de o bana bakmaya devam etti

Sonunda dayanamayıp kimdi onlar diye kızacakken Emir dudağımı öptü o an kalp krizi geçirmeme çok az kalmıştı ve first kissimi sevdiğim çocuktan almıltım dğnyalar benimdi ama o sırada bunu düşünmeye vakit yoktu korkuyordum dudaklarımı usulca çekip hızlı hızlı nefes alıp vermeye başladım o da bana "Anlatacağım her şeyi korkma ben yanındayım şuan sadece buradan çıkmamız gerekiyor" dedi

Sıkışmıştık aq güç bela neredeyse birbirimizin içine girip çıktık sarıldık yani hemen yanlış anlamayın

Gel gelelim o adamlar neden bizi kovalıyordu